Περίληψη

Η Χαρούλα είναι ακριβώς όπως το όνομά της. Χαρούμενη, χαριτωμένη και καλόκαρδη. Μαθήτρια της Β' Λυκείου, Θεσσαλονικιά, βρίσκεται ξάφνου στη Λακωνία, φιλοξενούμενη μιας φιλικής οικογένειας. Ο ναυτικός πατέρας της, η μητέρα της κι ο μικρός αδελφός της είναι όμηροι Σομαλών πειρατών, μαζί με το εικοσιπενταμελές πλήρωμα του πλοίου με το οποίο ταξίδευαν. Ο σκοπός των πειρατών είναι τα λύτρα.

Έτσι, η Χαρούλα αναγκάζεται να μετακομίσει στο σπίτι του αδελφικού φίλου του πατέρα της, του πλοιάρχου και πατέρα τής συνομήλικής της Ειρήνης. Εκεί, στη μικρή ήσυχη πόλη, κοντά στη συμπαραστάτρια οικογένεια, η Χαρούλα ξαναβρίσκει το χαμόγελο που  είχε στερηθεί και η ελπίδα αρχίζει να ζωηρεύει μέσα της. Μαζί μ’ αυτή και η ανησυχία. Στήριγμά της η οικογένεια του καπετάνιου και συντροφιά της η Ειρήνη. Αν υπάρχει κάτι θείο και ευεργετικό στη φιλία, αυτά τα δυο κορίτσια το έζησαν. Και αν υφίσταται ακόμη στον τόπο μας η φιλοξενία με την ιερή, αρχαία έννοια, η Χαρούλα την απόλαυσε. Το άξιζε, άλλωστε.

Ένα βιβλίο για το δώρο της φιλίας, για τη φιλοξενία, την ελπίδα και το σεβασμό. Κι επιπλέον ένας ύμνος στον κόσμο που μας περιβάλλει: τη "Γη-Πατρίδα".

Κριτικές

[…] Από τις πρώτες κιόλας σελίδες του, το καινούριο μυθιστόρημα της Ελένης Σαραντίτη, Η Χαρούλα στους εφτά ουρανούς, σε οδηγεί σ’ έναν κόσμο αξιών ακριβό και λησμονημένο, σ’ έναν άλλο κόσμο. Τρυφερό και αγαπητικό, ακέραιο και εύθραυστο. Άνθρωποι και φύση αξεδιάλυτα δεμένοι σε σύμπαν ουμανιστικό, απολαυστικό. Με κλειδιά τη γλώσσα της συγγραφέως, γλώσσα δυσεύρετη, γεμάτη θάλπος, και τις λέξεις, λέξεις ακριβές, πληθυντικές λέξεις, ο αναγνώστης ανοίγει σιγά σιγά τις πόρτες.

Τι συναντά;

Μια ποιητική χώρα. Χρώματα και μυρωδιές, ήχους αρχετυπικούς, όλες του τις αισθήσεις. Αφή, γεύση, όσφρηση και όραση μπλεγμένες σε παιχνίδια εικονικά και ηχητικά. Ευγένεια, καλοσύνη, αληθινή συγκίνηση. […] Και η γραφή της Ελένης Σαραντίτη μια συνεχής κίνηση κι αυτή, μέσα-έξω, έξω-μέσα, ξεδιπλώνεται σαν ποτάμι που αφήνει στο πέρασμά του αναμνήσεις, βιώματα, ονειροπολήσεις, ρεμβασμούς, αλλά και ένα δυνατό παρόν. Μια πολύτιμη φιλία. Ενσυναίσθηση, αγάπη, ελπίδα. […] Ο αναγνώστης έχει πολλές φορές την αίσθηση ότι διαβάζει δυο ιστορίες ταυτόχρονα, δεμένες μεταξύ τους μαγικά. Την ιστορία της Χαρούλας και την ιστορία της Λακωνίας, άλλης γυναίκας αυτής, μητρικής, καρποφόρας, ελκυστικής, αρχετυπικής. Η Χαρούλα στην αγκαλιά της Λακωνίας και η Λακωνία στην αγκαλιά της Χαρούλας. Και οι δυο στην αγκαλιά της συγγραφέως, που στοργικά τις σιγοντάρει.

Η Ελένη Σαραντίτη, με καταγωγή από τη Νεάπολη Λακωνίας, πολυβραβευμένη συγγραφέας, αρθρογράφος και κριτικός λογοτεχνίας, γίνεται εδώ, σ’ αυτό το εξαιρετικό βιβλίο, εκτός από αφηγήτρια της ιστορίας, γεωγράφος, ζωολόγος, ορνιθολόγος, βοτανολόγος, εξερευνήτρια, ανθρωπολόγος.

Μέσα από την ιστορία της Χαρούλας καταφέρνει να μας νανουρίσει μητρικά, να μας μεταμορφώσει, ψιθυρίζοντάς μας μυστικά ότι η φύση και η αγάπη δεν τελειώνουν ποτέ. Έχουν μια ανεξάντλητη γονιμότητα.

Το εμβληματικό εξώφυλλο είναι της Φωτεινής Στεφανίδη. Μια εικόνα πλημμυρισμένη από εσωτερικότητα και ψυχική διέγερση, που αφήνει βαθύ αποτύπωμα στη μνήμη και στην καρδιά!

Χριστίνα Φραγκεσκάκη http://www.diastixo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1528:frantzeskaki-sarantiti&catid=48:efivika&Itemid=97

[...] Η ιστορία της Χαρούλας περιέχει όλα όσα περιμένουμε από τους χαρακτήρες ενός νεανικού βιβλίου: τις ψυχικές μεταπτώσεις και τις αμφιβολίες, τη δυσκολία της προσαρμογής, τις σχέσεις ανάμεσα στις γενιές, τις αγωνίες και την ελπίδα. [...] Εκείνο όμως που με απασχόλησε ιδιαίτερα στο καινούριο μυθιστόρημα της Ελένης Σαραντίτη, δεν ήταν το θέμα και η ιστορία της ηρωίδας καθαυτή. Διαβάζοντάς το κατάλαβα ποιο είναι το συστατικό που κάνει ένα κείμενο επί της ουσίας λογοτεχνικό: Η γλώσσα και το βάθος των αισθημάτων που δημιουργεί στον αναγνώστη. Είναι η γλώσσα εκείνη που κάνει τα κοινά και τετριμμένα να πλουτίζουν τις αισθήσεις. Και μέσω της γλώσσας η λογοτεχνία επεκτείνει την προσωπική εμπειρία του αναγνώστη και την καλλιεργεί. [...] Η γλώσσα στην οποία γράφει η Σαραντίτη είναι μεστή. Και διαθέτει ακόμα ένα χαρακτηριστικό που την κάνει να ξεχωρίζει: πετυχαίνει να συνταιριάξει και να δέσει αρμονικά την καθομιλουμένη με τη γλώσσα που μιλούσαν παλιά, είτε οι ηλικιωμένοι είτε εκείνοι που δεν έχουν χάσει ακόμα τις επαρχιακές καταβολές τους. Κι έχει το ταλέντο η συγγραφέας ώστε, αυτό το δεύτερο, να μη ξενίζει ως επιτηδευμένο και παλιομοδίτικο, ως στυλ δηλαδή, αλλά να δημιουργεί στον αναγνώστη παραστάσεις από άλλες εποχές και να εμπλουτίζει τις σημερινές. [...] Στη Χαρούλα…  υπάρχει γλωσσική ποικιλία. Οι ήρωες της Σαραντίτη μιλούν και σκέφτονται σε πολλές γλώσσες: στη γλώσσα των ηλικιωμένων, στη γλώσσα της παιδικής ηλικίας και των ακουσμάτων που διατηρήθηκαν στη μνήμη, στη γλώσσα της εφηβείας και της ωριμότητας, στην καθημερινή γλώσσα του σήμερα, στη γλώσσα των ποιητών και των εικόνων που μεταφέρει. Γι’ αυτούς κυρίως τους λόγους πρέπει να διαβαστεί Η Χαρούλα στους εφτά ουρανούς. Επειδή μας επιστρέφει σε μια παιδεία, όπως θα έπρεπε να είναι, υποστηρίζοντας τη γλωσσική καλλιέργεια που έχει εξοβελιστεί από παντού!

Μαρίζα Ντεκάστρο http://www.oanagnostis.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B1/

[…] Ένα βιβλίo για το δώρο της φιλίας, για τη φιλοξενία, την ελπίδα και το σεβασμό. Κι επιπλέον ένας ύμνος στον κόσμο που μας περιβάλλει: τη «Γη-Πατρίδα». […] http://www.skaipatras.gr/skai-events/item/65485-a.html

http://www.patakis.gr/files2/Dimokratia_H_Xaroula_stous_efta_ouranous.pdf

Ο Συγγραφέας αποκαλύπτει

Συνεντεύξεις της Ελένης Σαραντίτη με αφορμή το βιβλίο της Η Χαρούλα στους εφτά ουρανούς.        

ΔΙΑΣΤΙΧΟ, 25/6/2013

http://www.diastixo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1363:aprosopo-sarantiti&catid=53:se-a-prosopo&Itemid=300

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 04/7/2013

http://www.patakis.gr/files2/Eleftherotypia_H_Xaroula_stous_efta_ouranous.pdf

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 13/7/2013

http://www.patakis.gr/files2/Naftermporikh_H_Xaroula_stous_efta_ouranous.pdf