Περίληψη

ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου 2018

Η δεύτερη χρονιά στο Μυστικό Καταφύγιο προμηνύεται συναρπαστική. Η διεύθυνση του σχολείου έχει επιτρέψει τη χρήση του ίντερνετ και τα περισσότερα παιδιά …λιώνουν μπροστά στις οθόνες. Ο Μάρκο και η Μελίνα πάλι, βιώνουν κάτι πρωτόγνωρο. Φαινομενικά δεν ταιριάζουν καθόλου. Κι όμως, μια αλλόκοτη δύναμη τους φέρνει όλο και πιο κοντά.

Την ίδια ώρα, στον έξω κόσμο έχει ξυπνήσει ένας παλιός εφιάλτης. Μια οργάνωση, με αρχηγό τον μυστηριώδη Πίτερ Κρούγκερ, σπέρνει μεθοδικά ψέματα και μίσος. Προς το παρόν έχει βάλει στο στόχαστρο πρόσφυγες και ξένους. Άραγε ποιοι έχουν σειρά;

Το δεύτερο βιβλίο της Λέσχης Αλλόκοτων Πλασμάτων υπόσχεται ακόμα περισσότερη δράση, μυστήριο και ό,τι πιο αλλόκοτο ΔΕΝ μπορείτε να φανταστείτε. Μείνετε συντονισμένοι!

Κριτικές

«Αν στο πρώτο βιβλίο είχαμε… εισαγωγή, είχαμε στήσιμο θεμελίων ενός νέου κόσμου, μια στιβαρή κρηπίδα πάνω στην οποία θα ορθωνόταν το αξιακό σύστημα αυτού του κόσμου, στο δεύτερο βιβλίο της Λέσχης των Αλλόκοτων Πλασμάτων έχουμε δράση, αντίδραση, κόσμους που συγκρούονται, δυνάμεις ποδηγέτησης που στερεώνουν το ικρίωμα από το οποίο θα επιτεθούν σε ομάδες ανθρώπων, δικαιώματα, αξίες, θα αναγγείλουν το μανιφέστο επιβολής τους, θα καθίσουν ενοχλητικά στον τράχηλο της ανθρωπότητας. Ο Γιώργος Παναγιωτάκης βάζει τόση σύγχρονη πραγματικότητα στον κόσμο φαντασίας που δημιούργησε στο πρώτο βιβλίο, που αναρωτιέσαι πού θα βρεις περισσότερη επικαιρότητα! (…) Ο μαγικός διάλογος που χρησιμοποιώ εισαγωγικά στο παρόν άρθρο θα μπορούσε να αποτελεί θέμα έκθεσης σε κάποιες πανελλήνιες που σέβονται τον εαυτό τους» (Απόστολος Πάππος – elniplex )

«Σε αυτό το δεύτερο βιβλίο της σειράς, ο Γ. Παναγιωτάκης φαίνεται να δίνει βάρος στο χτίσιμο των χαρακτήρων και την εξέλιξη της ιστορίας που ξεκίνησε με το Μυστικό Καταφύγιο. Παράλληλα, εισάγει την χρήση της τεχνολογίας και του Ίντερνετ (πώς θα μπορούσε άλλωστε να μην το κάνει, όταν υπάρχει ούτως ή άλλως στη ζωή των παιδιών από νωρίς) και παρουσιάζει μέσα από την ιστορία του μια κατάσταση που ενώ είναι γνωστή σαν πρακτική στους ενήλικες, τα παιδιά μπορεί να μην την γνωρίζουν: την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα ορισμένων Μέσων Ενημέρωσης, τα οποία χρησιμοποιώντας τις ψεύτικες ειδήσεις και την ευκολία διασποράς τους μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, σπέρνουν τον τρόμο και τη διχόνοια με καταστροφικά αποτελέσματα. Συμπέρασμα; Το «Λέσχη των Αλλόκοτων Πλασμάτων: Όταν ήρθαν για εμένα» διαβάζεται απνευστί και κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη ως την τελευταία του τελεία. Ανυπομονούμε για το τρίτο» (Ζωή Κοσκινίδου – Κόκκινη Αλεπού)

Ο Συγγραφέας αποκαλύπτει

Συνηθισμένοι άνθρωποι με ασυνήθιστες ιδιότητες. Αυτοί είναι οι ήρωες της Λέσχης Αλλόκοτων Πλασμάτων. Παιδιά που πασχίζουν να τα βρουν με τον εαυτό τους και τους άλλους, να συμφιλιωθούν με τη φύση τους, να χωρέσουν σε έναν κόσμο που συχνά μοιάζει ασφυκτικός και αφιλόξενος, αλλά στην πραγματικότητα μας χωράει όλους. Δεν είναι πάντα εύκολο να το πετύχουν. Ο δρόμος, άλλωστε, προς την ενηλικίωση είναι σπαρμένος με κάθε είδους εμπόδια και παγίδες – και όχι μόνο για όσους αισθάνονται έξω από τα όρια εκείνου που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «κανονικό». Όπως και να έχει, αυτά τα παιδιά θα τολμήσουν να κάνουν το πρώτο βήμα. Συναντιούνται, λοιπόν, σ’ ένα εξίσου ασυνήθιστο σχολείο, σ’ ένα μυστικό καταφύγιο που χωράει κάθε παραξενιά και ιδιαιτερότητα, μα δεν είναι απαλλαγμένο από αντιφάσεις και κινδύνους. Και εκεί ανακαλύπτουν τις δυνάμεις τους, ζουν μεγάλες περιπέτειες και έρχονται αντιμέτωπα με τις προκλήσεις της ηλικίας τους και της εποχής μας. Και επίσης γνωρίζουν τη μαθητική ζωή και όλα όσα τη συνοδεύουν: κάνουν καινούριες σχέσεις, τσακώνονται, φιλιώνουν, ερωτεύονται, χωρίζουν, εξερευνούν, μαθαίνουν… Και, βέβαια, συνειδητοποιούν εκείνο που συχνά ξεχνούμε όλοι: Ότι το αλλόκοτο δεν είναι παρά μία ακόμη όψη του κανονικού.