Περίληψη
Η τελετή που κάνει τα μεσάνυχτα ένα νεαρό κορίτσι ξυπνάει ένα κακόβουλο πνεύμα που κοιμάται καιρό…
Ένα τσούρμο ορφανά που έχουν δραπετεύσει συμμαχούν με μια μυστική οργάνωση σαμποτέρ και σχεδιάζουν την τολμηρή διάσωση των φίλων τους, που είναι φυλακισμένοι στην καρδιά της βιομηχανικής ερημιάς …
Δύο παλιοί φίλοι έρχονται πιο κοντά στον στόχο τους: θέλουν να φέρουν κοντά ένα ζευγάρι εξόριστων κατασκευαστών παιχνιδιών προκειμένου να επαναφέρουν στη ζωή ένα μηχανικό αγόρι πρίγκιπα…
Κι όλα αυτά, την ώρα που η μοίρα του Αγριόδασους κρέμεται από μία κλωστή.
Soundtrack
Η επίσημη playlist της Αυτοκρατορίας του Αγριόδασους
- Mermaid Parade του Phosphorescent
- The Mother We Share των Chvrches
- Native Dreams των Rose Windows
- Little Red Riding Hood Hit the Road του Robert Wyatt
- In the Court of the Crimson King των King Crimson
- The Lady Rachel του Kevin Ayers
- Janitor of Lunacy της Nico
- I've Been a Mess του American Music Club
- Night Before Mutiny της Serafina Steer
Video
Κριτικές
«Το βιβλίο αυτό μοιάζει με το άγριο, παράξενο δάσος που περιγράφει. Νιώθεις τον κίνδυνο και την αγωνία, νιώθεις ότι θα σου συμβούν πράγματα τόσο τρομακτικά, που ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί. Όταν μπήκα, δεν ήθελα να ξαναβγώ». Lemony Snicket
«Το ΑΓΡΙΟΔΑΣΟΣ είναι μια ακαταμάχητη, ατμοσφαιρική περιπέτεια με πλούσια φαντασία, που ανταμείβει κάθε αναγνώστη με το παραπάνω». Τrenton Lee Stewart
«Το ΑΓΡΙΟΔΑΣΟΣ είναι ένα υπέροχο έργο τέχνης κι ένα εξίσου υπέροχο ανάγνωσμα. Συνδυασμός παραμυθιού, ιστορίας ενηλικίωσης και μοναδικής εικονογράφησης, είναι ένα βιβλίο γεμάτο εκπλήξεις». Jonathan Safran Foer
«Σκοτεινό και ιδιαίτερο, με μια ειλικρινή και αλλόκοτη αίσθηση του εξώκοσμου, το ΑΓΡΙΟΔΑΣΟΣ εγγράφεται στη μακρά παράδοση των υπερφυσικών νεανικών περιπετειών». Μichael Chabon
«Το ντεμπούτο του Μελόυ ανήκει στο είδος του περίτεχνα δουλεμένου μυθιστορήματος φαντασίας το οποίο είναι τόσο καλά φτιαγμένο, που είναι γραφτό να γίνει δεκτό με ενθουσιασμό, όπως και τα κλασικά “Χρονικά της Νάρνια”... Ο Μελόυ, που είναι γνωστός ως τραγουδιστής των Decemberists, γνωρίζει προφανώς ότι το παράξενο λεξιλόγιο είναι μέρος της απόλαυσης σε αυτό το είδος λογοτεχνίας και δε διστάζει καθόλου να χρησιμοποιήσει λέξεις που δε συνηθίζονται σε αυτού του είδους τα μυθιστορήματα. Οι διάσπαρτες μέσα στο βιβλίο εικόνες εδραιώνουν στη συνείδηση του αναγνώστη το Αγριόδασος ως έναν τόπο ζωντανό και μοναδικό». Booklist
«Από την πρώτη του σελίδα μέχρι την τελική αποκάλυψη της πραγματικής σχέσης της Πρου με το Αγριόδασος, το μυθιστόρημα προσφέρει μια εμπειρία γεμάτη συναισθήματα. Ο Μελόυ έχει έναν ξεχωριστό τρόπο έκφρασης που είναι άμεσα αναγνωρίσιμος και δημιουργεί έναν πλήρως διαμορφωμένο φανταστικό κόσμο στην πίσω αυλή ενός σπιτιού στο Πόρτλαντ. Ο κόσμος αυτός κατοικείται τόσο από ζώα όσο και από ανθρώπους, με τους οποίους οι αναγνώστες θα ταυτιστούν και θα τους αγαπήσουν. Οι εικονογραφήσεις της Έλλις καταφέρνουν να συλλάβουν με ακρίβεια αυτόν τον πρωτότυπο κόσμο και συνεισφέρουν στη βεβαιότητα ότι το βιβλίο πρόκειται να γίνει κλασικό. Δε βλέπουμε την ώρα να διαβάσουμε τις επόμενες περιπέτειες στο Αγριόδασος». School Library Journal
«Οι λάτρεις των μυθιστορημάτων φαντασίας θα γοητευτούν από τη γρήγορη πλοκή, τις εκφραστικές περιγραφές και τους έξυπνους, ζωντανούς διαλόγους. Επιπλέον, θα αναγνωρίσουν στοιχεία του χαρακτήρα τους τόσο στην Πρου όσο και στον Κέρτις, τους έφηβους για τους οποίους η αναζήτηση και η διάσωση του Μακ αποτελεί, εκτός των άλλων, κι ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Η υπέροχα σκιαγραφημένη Κληρονόμος Κυβερνήτρια διεκδικεί μια θέση στη λίστα των κλασικών, επικίνδυνων κακών μαζί με τη Λευκή Μάγισσα του Κ. Σ. Λιούις στα “Χρονικά της Νάρνια” και την κυρία Κούλτερ στα “Σκοτεινά Υλικά” του Φίλιπ Πούλμαν. Ο Μελόυ δένει έξυπνα τον ρεαλισμό με το μυστηριώδες και το απόκοσμο, και κλιμακώνει την αγωνία, ενώ δεν παραλείπει να προσθέσει τις απαραίτητες ανατροπές και εκπλήξεις καθώς το μυθιστόρημα φτάνει στον απολαυστικό του επίλογο. Παράλληλα, οι εικόνες με μελάνι και τέμπερα της Έλλις (που αποτελούν το σήμα κατατεθέν της) βοηθούν τον αναγνώστη να μπει ακόμα πιο βαθιά μέσα σ’ αυτόν τον απόλυτα ζωντανό κόσμο». Voya
Ο Συγγραφέας αποκαλύπτει
Συνέντευξη του Κόλιν Μελόυ στο Kirkus
Στο Αγριόδασος του Κόλιν Μελόυ, το οποίο εικονογράφησε η σύζυγός του Κάρσον Έλλις, περιγράφεται ένας τεράστιος, αδιάβατος αγριότοπος στα σύνορα του Πόρτλαντ του Όρεγκον (που βασίζεται στο Φόρεστ Παρκ της πόλης αυτής). Όταν ένα σμήνος κοράκια απάγει τον μικρό αδερφό της Πρου, αυτή ορμάει μέσα στο Αγριόδασος για να τον σώσει, με μόνη συντροφιά έναν σπασίκλα συμμαθητή της. Στο Αγριόδασος τα παιδιά χωρίζονται και ο καθένας τους πρέπει να αντιμετωπίσει μονάχος του έναν φανταστικό κόσμο που κατοικείται από ζώα και διχάζεται από πολιτικές συγκρούσεις.
ΕΡ: Ο κόσμος του Αγριόδασους απεικονίζεται πολύ ζωντανά. Κουβεντιάζατε πολύ με την Κάρσον Έλλις το διάστημα που τον σχεδιάζατε;
ΑΠ: Έτσι έγινε! Πριν καν αρχίσει να γράφεται η ιστορία, μας είχε έρθει η ιδέα να πάρουμε το Φόρεστ Παρκ και να το κάνουμε μια χώρα ξεχωριστή, αποκλεισμένη από τον υπόλοιπο κόσμο με μαγικά σύνορα, από τα οποία μόνο οι πιο τολμηροί θα μπορούσαν να περάσουν. Η Κάρσον σχεδίασε τα πραγματικά όρια του Φόρεστ Παρκ και μετά αρχίσαμε να τοποθετούμε μέσα σ’ αυτό κτίρια, δέντρα και ερείπια. Μόνο αφού τελειώσαμε τη χαρτογράφηση αφήσαμε την ιστορία να ξεδιπλωθεί.
ΕΡ: Γράψατε για αρκετά σκοτεινά πράγματα – μάχες, προδοσίες, θανάτους. Σκεφτήκατε ποτέ να συγκρατηθείτε, ή είχατε σκοπό να πείτε μια τέτοια ιστορία;
ΑΠ: Αυτή ήταν η ιστορία που ήθελα να πω. Για να πω την αλήθεια, νιώθω ότι ο κόσμος ανησυχεί υπερβολικά για το τι μπορεί να κατανοήσει και να επεξεργαστεί ένα παιδί. Όταν γράφεις ένα μυθιστόρημα για παιδιά, όση έρευνα κι αν κάνεις, τελικά αυτό που σε στηρίζει είναι οι αναμνήσεις σου από τη δική σου παιδική ηλικία. Όταν ήμουν εγώ παιδί, τα βιβλία που αγαπούσα ήταν αυτά που εξερευνούσαν την πιο σκοτεινή πλευρά των ανθρωπίνων σχέσεων. Δε θυμάμαι όμως να με ενοχλεί αυτό. Νομίζω πως είχε σχέση με την πιο ανεκτική στάση που είχαν οι γονείς κατά τη δεκαετία του ’70. Τότε δε μας έκρυβαν τη σκοτεινή πλευρά της ζωής, όπως κάνουμε εμείς στα παιδιά μας.
ΕΡ: Ήταν μεγάλο το άλμα από το γράψιμο τραγουδιών στη συγγραφή ενός βιβλίου;
ΑΠ: Αν και πρόκειται για την ίδια δημιουργική διαδικασία (το γράψιμο), δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους στην πράξη. Η συγγραφή ενός μυθιστορήματος μου θυμίζει το κόψιμο των ξύλων. Έχεις μια τεράστια στοίβα από ξύλα που θέλουν κόψιμο για να μπορείς να τα ρίξεις στη φωτιά, κατά συνέπεια πρέπει να συνεχίζεις να κόβεις και να μη σταματάς. Από την άλλη, το γράψιμο των τραγουδιών αποτελεί αστάθμητο παράγοντα – χτίζεις κάτι που μπορεί να γεννηθεί από μια σπίθα, αλλά δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις πότε θα προκύψει αυτή η σπίθα. Μπορεί να γράψεις ένα τραγούδι μέσα στο χρονικό διάστημα που θα σου έπαιρνε για να το παίξεις. Κι αυτό είναι τελείως τρελό.
Σχόλια