Περίληψη

Ο νεαρός Στέφανος είναι γεμάτος όνειρα για το μέλλον και ενθουσιασμό για τη ζωή. Κανείς όμως δεν τον έχει προειδοποιήσει για τις κακοτοπιές που μπορεί να συναντήσει, δεν του έχει πει ότι ακόμα και ο έρωτας, η ομορφότερη εμπειρία της νιότης, μπορεί να είναι επικίνδυνη, αν δεν ξέρεις να προφυλαχτείς από τον κίνδυνο της εποχής μας – το AIDS. 

Και ο Στέφανος θα κάνει το μοιραίο λάθος. Η ζωή του τώρα απειλείται. Έχει όμως τη βοήθεια και τη συμπαράσταση της φίλης του της Όλγας και μαζί θα παλέψουν την αρρώστια. Ο Στέφανος αποφασίζει να διηγηθεί την ιστορία του στον μικρότερο αδερφό του, τον Αργύρη, για να μην κάνει κι εκείνος το ίδιο λάθος.

Κριτικές

« ...Κείμενο λυρικό και αισθαντικό. Πραγματικό και περιγραφικό σαν την ίδια τη ζωή. Διδακτικό για όλους μας, γονείς, φίλους, παιδιά, συντρόφους. Ένα μεγάλο ποίημα στο οποίο η αντιπαράθεση του θανάτου με τη ζωή και τα νιάτα δίνεται μέσα από υπαρξιακές διεργασίες που τελικά διαμορφώνουν υπεύθυνη ανθρώπινη συμπεριφορά. H κορύφωση του τέλους αποδίδει έξοχα τον ανθρώπινο πόνο, τα διλήμματα του φορέα και του συντρόφου του αλλά και τη δύναμη της αμοιβαίας αγάπης κι εμπιστοσύνης που τελικά οδηγεί στην ελπίδα της επιβίωσης...»
NIKOΣ Σ. MATΣANIΩTHΣ, Καθηγητής, Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών

«... Από τη φύση του το θέμα είναι τολμηρό και η συγγραφέας προχωρεί στον απόλυτο ρεαλισμό. Σοφή, συγγραφικά, απόφαση. H τέχνη αποδιώχνει το υποκριτικό κουκούλωμα. H Λ.Ψ. δείχνει να γνωρίζει πολύ καλά τον ψυχικό κόσμο των εφήβων, κι αυτές τις γνώσεις της τις καταγράφει με αμεσότητα και γνησιότητα... Τονίζω τη ροή της αφήγησης. Τονίζω τη ζωντανή περιγραφή μιας γνήσιας καθημερινότητας. Τονίζω και την τραγικότητα που όσο κι αν “λειαίνεται”, υπενθυμίζει πάντα την ύπαρξή της. Τονίζω την αισθαντικότητα και την ευαισθησία της... Μπορεί να είναι αλήθεια πως κάποια λογοτεχνικά κείμενα προηγούνται του καιρού τους, αλλά υπάρχουν κι άλλα –εξίσου σημαντικά με τα πρώτα– που ερμηνεύουν την εποχή τους, αλλά και ερμηνεύονται αντίστοιχα από αυτήν.
Στα δεύτερα ανήκει κι αυτό το μυθιστόρημα. Κι ίσως γι’ αυτό διαθέτει κι ένα ξεχωριστό στοιχείο. Είναι προϊόν μιας συγγραφικής συνείδησης που αφήνεται να πλάθεται από τα πάθη των ημερών που βιώνει. Έργο, με άλλα λόγια, ενός “ολοζώντανου” συγγραφέα».
MANOΣ KONTOΛEΩN, Η Αυγή

«... H νουβέλα αυτή της Λ.Ψ. είναι ένα μοναχικό και εξαντλητικό οδοιπορικό του σημερινού νέου ανθρώπου, σαν παραδέρνει κρυφά στους βίαιους δρόμους της άγνοιας και του πανικού... H συγγραφέας προσπέρασε επίτηδες βιαστικά, εφόσον υπάρχουν τόσα ενημερωτικά φυλλάδια, άρθρα, εκπομπές, αφιερώματα, τις ιατρικές πληροφορίες για το AIDS. Εκείνο που θέλησε να δώσει και το πέτυχε απολύτως είναι ο πανικός και η φρίκη του νέου ανθρώπου μπροστά σε ένα τέτοιο γεγονός, η συντριβή του ενώπιον της συμφοράς που έρχεται, η απομόνωση... Αναλογιζόμενοι πως είναι ίσως το πρώτο ελληνικό λογοτεχνικό έργο για νέους που καταπιάνεται με το AIDS, σκεπτόμενοι την ανάγκη των νεαρών αναγνωστών για ενημέρωση, συμπεραίνουμε πως το βιβλίο θα κυκλοφορήσει πλατιά. Το ευχόμαστε. Είναι βιβλίο ενδιαφέρον. Ασχέτως αν αφήνει, τελειώνοντας, μια σχεδόν αδιόρατη εντύπωση συμβιβασμού και απορίας. Το σημαντικό είναι ότι η επιδέξια συγγραφέας μάς παρέχει πολύτιμες πληροφορίες γύρω από τη μοναξιά του σπιτικού μας, γύρω από τη μοναξιά των εφήβων μας...»
EΛENH ΣAPANTITH, Ελευθεροτυπία
 

«... Είναι ένα μυθιστόρημα μέσα από το οποίο, δίχως ίχνος διδακτισμού –που είναι και η σημαντικότερη αρετή του βιβλίου της– αναδεικνύεται ο θανάσιμος κίνδυνος που διατρέχουν ανά πάσα στιγμή όσοι αντιμετωπίζουν επιπόλαια τον ελεύθερο έρωτα. Το αυγό της έχιδνας είναι μια αξιόλογη προσφορά στη βιβλιογραφία της παιδικής λογοτεχνίας και για έναν άλλο λόγο. O αναγνώστης αισθάνεται την ευχάριστη απουσία της “κατά παραγγελίαν γραφής”, γνωστή μάστιγα στους κύκλους του εμπορικού βιβλίου».
Περιοδικό Απόπλους

«... H συγγραφέας πλάθει έναν ήρωα που τείνει να γίνει υπερήρωας μέσα από μια τραγικά μοναχική διαδρομή υπέρβασης της ανθρώπινης δύναμης. Γνωρίζει τι κάνει κι αποφασίζει να το κρατήσει μυστικό, ενάντια στον ρατσισμό του περιβάλλοντος αλλά και στη συμπεριφορά των δικών του. H ιδεολογική διαδρομή του εφήβου είναι μια απόλυτα συνειδητοποιημένη απόφαση, αποτέλεσμα των τεράστιων ψυχικών αποθεμάτων που μπορεί να κρύβει ο άνθρωπος...
H θεώρηση του συγκεκριμένου έργου μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί μια μελέτη ζωής που πηγάζει από τις απεριόριστες δυνάμεις του ανθρώπου που με μέσο τον έρωτα υπερβαίνουν το θάνατο και καταυγάζουν μια δυναμική πρωτόγνωρη και γενέθλια...»
ΓIANNHΣ ΠAΠAΔATOΣ, Περιοδικό H Λέσχη των Εκπαιδευτικών