Περίληψη

Ο Όλιβερ Τουίστ ήρθε στον κόσμο λίγα μόλις λεπτά πριν πεθάνει η μητέρα του. Ύστερα από ένα τόσο τραγικό γεγονός, η ζωή του δε φαντάζει καθόλου ευοίωνη… Μέσα σ’ έναν κόσμο που δε συγχωρεί και δε χαρίζει, θύμα της πιο μεγάλης ένδειας, το μικρό αγόρι πρέπει να μεγαλώσει και να επιβιώσει.

Πώς όμως να νικήσει κανείς την πείνα και την κακομεταχείριση χωρίς να στραφεί στο έγκλημα;

Μέσα από μια άκρως ρεαλιστική διήγηση, ο Κάρολος Ντίκενς σκιαγραφεί τη δύσκολη ζωή των παιδιών της εργατικής τάξης στη βικτοριανή Αγγλία. Καταδεικνύει στους εφησυχασμένους αστούς αναγνώστες του πως οι μικροί αναξιοπαθούντες, τους οποίους τόσο φοβούνται και περιφρονούν, δεν είναι παρά το αποτέλεσμα των νόμων που οι ίδιοι έφτιαξαν. Ανάμεσα στην εκμετάλλευση και το έγκλημα, τα παιδιά αυτά δεν έχουν καμία άλλη επιλογή…

Μια σύγχρονη ματιά στα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας σε καλοδουλεμένες αποδόσεις, με την υπογραφή των πιο σύγχρονων εικονογράφων. Για αναγνώστες που προτιμούν να συνδυάζουν τις λέξεις με εικόνες αλλά και για τους λάτρεις των κόμικς.

Κριτικές

[…] Όσον δε αφορά το άλμπουμ με τον Όλιβερ, είναι συναρπαστικό. Δεν μιλάμε βέβαια για το αυτούσιο κλασικό έργο, όμως το σενάριό του διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά του βιβλίου: πόνος και φρίκη και ανεργία που εξαπλώθηκαν μετά την κυριαρχία των μηχανών, ιδιαιτέρως στο Λονδίνο, και μείωση των μισθών των εργαζομένων, χιλιάδες παιδιά εγκαταλειμμένα να δουλεύουν σαν είλωτες ώρες ατέλειωτες, αντιθέσεις, άλλοι πάμπλουτοι (ως συνήθως...) και άλλοι στο έλεος. Και ανοχή, ή μάλλον επιταγή της παιδικής εργασίας, και μια πόλη πολύβουη, σκοτεινή από την κάπνα και την αδιαπέραστη ομίχλη, που όλα τα καταπίνει: και αγάπες και ελπίδες και συγγένειες. Και δικαιώματα. Οι εικόνες, τα χρώματα, η ροή του σεναρίου υπερτονίζουν τα δρώμενα, και τα συμβάντα υπογραμμίζουν με την απλότητά τους τα σκίτσα, που δείχνουν πρωτόγονα ενώ είναι αποτέλεσμα υψηλής τέχνης και τεχνικής και μεγάλης εκφραστικής δεινότητας. Και εμπειριών.

Το σενάριο του Λοΐκ Ντοβιλιέ μεταφέρει το βάθος και την παθιασμένη αλήθεια του μεγάλου Άγγλου συγγραφέα, τις τραγικές εικόνες, τους δυνατούς χαρακτήρες, τις μεγάλες αντιθέσεις του έργου, ενώ τα αρκετά γκροτέσκα σχέδια του Ολιβιέ Ντελουά εκφράζουν όλα όσα υπάρχουν στο βιβλίο: και την αθωότητα και την πονηριά και τη μικροψυχία και τον εκβιασμό, ακόμη και το χιούμορ. Και τον σεβασμό.

ΥΓ. Τόσο η Χαρά Γιαννακοπούλου, μεταφράστρια του Όλιβερ Τουίστ, όσο και ο Φίλιππος Μανδηλαράς, που μετέφρασε τους Τρεις σωματοφύλακες, έκαναν πολύ καλή δουλειά.

Κριτική της Ελένης Σαραντίτη στο diastixo.gr http://diastixo.gr/kritikes/efivika/1958-comics-apo-klasika-erga

Μια μορφή έκφρασης που συνδυάζει λόγο και εικόνα, μια pop τέχνη με αστείρευτο δυναμισμό, ένας τρόπος αφήγησης που δεν γνωρίζει όρια: τα κόμικ. Αναζητώντας ορίζοντες και δοκιμάζοντας νέες φόρμες, τα κόμικ διευρύνουν διαρκώς τη θεματική τους και, αν και ξεκίνησαν ως χιουμοριστικά αναγνώσματα ή περιπέτειες αλόγιστης και υπερβολικής δράσης, με τον καιρό προσεγγίζουν όλο και πιο «ώριμες» ενότητες. [...] Το σενάριο του Λοΐκ Ντοβιλιέ, διατηρώντας την ωμότητα, τον ρεαλισμό και το βάθος του βιβλίου, σχεδιάζεται από τις απλές, ναΐφ γραμμές της εξαιρετικής, γκροτέσκας πένας του Ολιβιέ Ντελουά, και μαζί δημιουργούν μια ατμοσφαιρική αφήγηση, πιστή στο λογοτεχνικό έργο του Ντίκενς. Οι ήρωες απεικονίζονται με χιούμορ, ευαισθησία και σαρκασμό, η μοχθηρία στα μάτια των πονηρών είναι εμφανής, η καλοσύνη επίσης, ενώ αναλόγως της έκβασης της ιστορίας οι χρωματισμοί (Ιζαμπέλ Μερλέ και Ζαν-Ζακ Ρουζέ) αλλάζουν, γίνονται πιο σκοτεινοί ή φωτεινοί. Η δράση ξετυλίγεται χειμαρρώδης και η αφήγηση είναι σχεδόν κινηματογραφική. Οι σελίδες γυρίζουν γρήγορα, και σε στιγμές τα καλοστημένα καρέ είναι άξια θαυμασμού και περαιτέρω προσοχής. [...]

Κριτική του Σπύρου Γιαννακόπουλου στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_22/06/2013_524371

[…] Ο στενός δεσμός ανάμεσα στην κλασική λογοτεχνία και τα κόμικς διατηρήθηκε δίνοντας, έκτοτε, πολλούς καρπούς. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελούν δύο άλμπουμ κόμικς που κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Πατάκη. Είναι «Οι Τρεις Σωματοφύλακες», βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου Δουμά και το «Ολιβερ Τουίστ», από το ομώνυμο έργο του Καρόλου Ντίκενς. […] Στις 236 εικονογραφημένες σελίδες μεταφέρεται η περιπέτεια και το δράμα του μικρού ορφανού ήρωα που πέφτει στα δίχτυα κακοποιών, μαζί με όλους τους υπόλοιπους ανεξίτηλους χαρακτήρες του μυθιστορήματος. Ο Ολιβιέ Ντελουά ανέτρεξε στις παλαιές γκραβούρες του Γκιστάβ Ντορέ για το Λονδίνο, προκειμένου να αναπλάσει πιστά το κλίμα της εποχής και την όψη της πόλης τον 19ο αιώνα. Και σε αυτό το κόμικς το χιούμορ είναι παρόν, παρά το δραματικό πυρήνα της ιστορίας. Κάτι που αποτυπώνεται στη γελοιογραφική εκδοχή του φοβερού Φάγκιν, που φέρνει προς… καραγκιόζη. Αντίθετα με αυτόν, ο αδίστακτος συνεργός του, Μπιλ Σάικς, κουβαλάει τη γεύση του θανάτου στο κόμικς: Ο φόνος της άτυχης Νάνσι αναπτύσσεται σε τρεις «αιματοβαμμένες» σελίδες, αποτελώντας μια από τις πιο δυνατές σκηνές του άλμπουμ.

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.comics&id=26070

[…] Εδώ όμως δεν έχουμε να κάνουμε με το κλασικό έργο, αλλά με την μετατροπή του σε κόμικ. Το βιβλίο έχει διασκευαστεί σε σενάριο διατηρώντας την ωμότητα και τον ρεαλισμό του βιβλίου.

Η εικονογράφηση και ο χρωματισμός των καρέ προσδίδουν ακόμη περισσότερο συγκεκριμένες διαστάσεις στις αποτρόπαιες πράξεις που συμβαίνουν στα πρόσωπα του δράματος. Με τους αρνητικούς ήρωες, τους κακούς, να είναι πιο ενδιαφέροντες και λογοτεχνικά και εικαστικά, το κόμικ έχει έντονο ρυθμό και προχωρά από κλιμάκωση σε κλιμάκωση, μέχρι το ευτυχές, για τον ήρωα, τέλος. […]

http://bookpress.gr/diabasame/paidika-neanika/olivertwist

Κριτική στο Βήμα, 16/6/2013

http://www.patakis.gr/files2/Oliver_Twist_Three_Musketeers_Tovima.pdf