Απόσπασμα
… Έτρεξε στην απέναντι κουπαστή. Ξαναφώναξε… Τίποτα! Πήγε πίσω, πίσω, κοντά στη σκάλα. Αλίμονο! Ο θείος Ιάσονας δεν τον άκουγε! Τώρα ήταν ακόμη πιο μακριά. Αχ, θα τον έχαναν! Θα τον έχαναν πάλι!
Τα πόδια του έτρεχαν τώρα. Έτρεχαν δίχως να τον ρωτούν. Κατέβηκε τη σκάλα, δρασκέλισε τη σανίδα… Πέρασε ανάποδα σαν βολίδα την καγκελόπορτα. Κανένας δεν τον σταμάτησε. Ο έλεγχος δε νοιαζόταν γι’ ατούς που περνούσαν αντίθετα.
Τον έχασε κάποια στιγμή. Ύστερα όμως να πάλι ο σκούφος του! Είχε πολύ λαχανιάσει. Έβαλε πάλι τα δυνατά του. Λίγο ακόμη… λίγο ακόμη και θα τον έφτανε. Έβγαλε ξανά μια φωνή:
«Θείε Ιάσονα! Θείε Ιάσονα!»
Τότε εκείνος γύρισε απότομα. Το βλέμμα του ήταν πολύ ταραγμένο. Πήδηξε κοντά, πέρασε το μπράτσο στην πλάτη του και ψιθύρισε:
«Περπάτα γρήγορα και μη φωνάζεις, αγόρι μου!» τον έσπρωξε μαλακά προς την πλευρά του πλοίου με τα εμπορεύματα. Τον τράβηξε κοντά του. Κρύφτηκαν πίσω από τα μεγάλα κιβώτια.
Έκανε να του μιλήσει, μα ο θείος του έγνεψε να σωπάσει. Με την άκρη του ματιού είδε μια περίπολο. Άρχισε να καταλαβαίνει. Οι άντρες με τη στολή θα περνούσαν σε λίγο μπροστά από τα κιβώτια. Στριμώχτηκαν ο ένας κοντά στον άλλον… Περίμεναν…
Από μακριά, ένα σφύριγμα πλοίου ακούστηκε. Έπειτα άλλο… κι άλλο…
Ο Τέλης γύρισε το κεφάλι. Σκίρτησε…
«Το…» έκανε να φωνάξει.
Του έκλεισε με το χέρι το στόμα. Βήματα ακούστηκαν πολύ κοντά.
Η περίπολος πέρασε αργά. Ο θείος ξανάσανε. Τον ξέσφιξε και του χάιδεψε τα μαλλιά.
«Ορίστε! Πες μου τώρα, πώς βρέθηκες εδώ; Φεύγετε σήμερα;» ρώτησε χαμογελαστός…
Ο Τέλης έμενε με το βλέμμα καρφωμένο στη θάλασσα. Το πρόσωπό του είχε πετρώσει.
«Τι συμβαίνει, γιατί δε μιλάς;»
«Δε γίνεται, θείε…» είπε ξέπνοα. «Κοίτα! Το καράβι… Το καράβι με τους δικούς μας έφυγε πια…»
Περίληψη
«Όλα φαίνονταν να είναι σε τάξη στη χώρα εκείνη. Οι άνθρωποι όμως έμοιαζαν μουδιασμένοι, φοβισμένοι. Πολλές φορές οι μεγάλοι έδειχναν να κρύβουν τις συζητήσεις τους, να φοβούνται να μιλήσουν ελεύθερα ακόμα και μπροστά στα παιδιά…» Αυτή είναι η χώρα με το φανταστικό όνομα Αργοβία, όπου ζούσε ο Τέλης Ιακώβου με την οικογένειά του: τους γονείς του, τις δύο αδελφές του, τον παππού και τον αγαπημένο του θείο Ιάσονα. Μοναδικό τους όνειρο ήταν να γυρίσουν στην πατρίδα του παππού, την «άλλη πατρίδα», ένα πανέμορφο μεγάλο νησί της Μεσογείου. Μα το όνειρό τους ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθεί. Από την Αργοβία δεν επιτρεπόταν να φύγουν. Οι αρχές δεν τους έδιναν διαβατήριο. Όσους ήθελαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τούς θεωρούσαν προδότες.
Ώσπου μια μέρα παρουσιάστηκε μια μοναδική ευκαιρία. Με τη βοήθεια φίλων και κάποιο διορθωμένο πιστοποιητικό, η οικογένεια Ιακώβου συγκαταλέγεται σε μια ομάδα ανθρώπων που δικαιούνται διαβατήριο. Και οι ετοιμασίες αρχίζουν. Λίγο πριν ξεκινήσουν όμως, οι αρχές συλλαμβάνουν τον θείο Ιάσονα με μια ψεύτικη κατηγορία. Η οικογένεια αναγκάζεται να φύγει χωρίς εκείνον.
Σε λίγες μέρες φτάνουν σε κάποιο λιμάνι για να πάρουν το πλοίο που θα τους μεταφέρει στην πατρίδα των προγόνων τους. Την ώρα που επιβιβάζονται, ο Τέλης διακρίνει στην προκυμαία, μέσα στο πλήθος, τον θείο Ιάσονα. Τρέχει να τον προλάβει χωρίς να ειδοποιήσει τους δικούς του. Τον φτάνει, όμως χάνει το πλοίο, χωρίζεται από την υπόλοιπη οικογένεια.
Οι περιπέτειες που θα περάσει με τον θείο Ιάσονα θα είναι πολλές και θα τον κάνουν να καταλάβει ακόμα καλύτερα τα όσα του εξηγούσε από καιρό για τα ανθρώπινα δικαιώματα ο αγαπημένος του θείος. Ώσπου, με τη βοήθεια του Στεφάν, φίλου συγγραφέα, αγωνιστή της ελευθερίας, ο Ιάσονας και ο Τέλης καταφέρνουν να φύγουν κρυφά, λαθρεπιβάτες σε κάποιο πλοίο. Η οικογένεια θα ξανασμίξει, αλλά στην «άλλη πατρίδα» όπου θα φτάσουν τους περιμένουν νέες περιπέτειες και απρόσμενα γεγονότα…
Soundtrack
Άκου το «Όμορφη και παράξενη πατρίδα» σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη http://www.youtube.com/watch?v=oGGSeh_kxqs&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=6XWMvrju61Y&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=-30VxBC3VB4&feature=related
Άκου το «Χρυσοπράσινο φύλλο» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη
Video
Βιντεάκι του Νίκου Ξένου με θέμα τους πρόσφυγες.
Πλάνα από ταινία σχετική με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.
Κριτικές
«... Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα υψηλής ανθρώπινης και εθνικής παιδείας».
Περιοδικό ΕΥΘΥΝΗ
«... Είναι από τα βιβλία που πολύ χρειάζονται στη σημερινή εποχή, κατά την οποία οι διακηρύξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα συγκρούονται με τη συχνή καταπάτησή τους στην πράξη».
Μ.Ι. Μαραθεύτης
Διευθυντής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου
«... Ο μικρός ήρωας, ο οποίος στα δέκα του χρόνια έχει μάθει κιόλας τι θα πει βία, καταπίεση, πόλεμος, θα νιώσει έτοιμος να παλέψει μαζί με τα παιδιά όλης της γης, για το χτίσιμο ενός καινούριου κόσμου, ελεύθερου, δίκαιου και ειρηνικού».
Δημήτρης Γιάκος
Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΟΘΗΚΗ – 7ος τόμος
«... Ένας υπέροχος ύμνος στον άνθρωπο που αγωνίζεται για μια ελεύθερη πατρίδα, που πασχίζει για τη δικαιοσύνη και την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους, που νιώθει ν’ αναβλύζει από μέσα του αγάπη για όλο τον κόσμο, τον κάθε άνθρωπο, κάθε πλάσμα πάνω στη γη... Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, γεμάτο γνήσια ανθρωπιά...»
Χρίστος Κολιός
Περιοδικό ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΥΠΡΟΣ, τεύχος 223
«... Αδρές, εντυπωσιακές, απάνθρωπες εικόνες ξεσπιτωμού, δοσμένες με δυνατή παρατήρηση, εναργή ψυχική ένταση των ηρώων και αφηγηματική τέχνη. Στιγμές μεγάλες όπου καταξιώνεται η ζωή σε περιπτώσεις ηρωισμού και θυσίας. Ο αγώνας για λευτεριά, για ειρήνη και δικαιοσύνη, για τις αξίες που νοηματίζουν τη ζωή γοητεύει...»
Ιωάννης Γ. Θεοχάρης
Εφημερίδα ΠΡΩΙΝΑ ΝΕΑ Ιωαννίνων
«Το βιβλίο είναι πλημμυρισμένο από ανθρωπισμό και βαθιά κατανόηση της ανθρώπινης μοίρας. Και ο λόγος του κοφτερός, αστραφτερός και θαρραλέος, δηλαδή αληθινός προς όλες τις κατευθύνσεις».
Β.Δ. Αναγνωστόπουλος, «Τάσεις και εξελίξεις της παιδικής λογοτεχνίας», Οι Εκδόσεις των Φίλων
«Η ώριμη συγγραφέας άπλωσε όλο της το υλικό πάνω σ’ ένα γερά στημένο σκελετό. Είκοσι κεφάλαια, το ένα κανονική διαδοχή του άλλου και σωστή συνέχειά του, αποτελούν το “μήκος” του βιβλίου. Το “πλάτος” του το πιάνουν οι γεροχτισμένοι χαρακτήρες […]
Η Λ.Π.-Α. μας προειδοποιεί στο εισαγωγικό της σημείωμα, γράφει πραγματική ιστορία, καταγράφει γεγονότα, μαζεύει τα κομμάτια της πραγματικής ζωής και τα περνάει μέσα από το δικό της κλωστήριο, για να στήσει την ιστορία ζωντανεμένη μπρος στα μάτια μας, μπρος στα μάτια των παιδιών. Σαν άνθρωπος της εποχής μας κάνει ρεαλισμό, ξεδιπλώνει την ίδια την πραγματικότητα, την ίδια τη ζωή, είτε στον ατομικό είτε στον κοινωνικό τομέα. Πιάνει με τα χέρια τη φωτιά και την προσφέρει στα παιδιά, αφού πια σήμερα τα παιδιά μαθαίνουν τα πάντα και πρέπει να μαθαίνουν τα πάντα […]
Την αισθητική τελειότητα τη δίνει ο άψογος, κοφτός, χτυπητός, γεμάτος ουσιαστικά και ρηματικούς τύπους λόγος της Λ.Π.-Α. Ο λόγος της είναι η όμορφη νέα ελληνική γλώσσα που θα τη διαμορφώνουν συνεχώς οι πρωτοπόροι, οι συγγραφείς […]
Τούτος ο ίδιος λόγος αποτελεί το μέσο που θα μυήσει τα παιδιά στη διαλεκτική, στο ίδιο αυτό κεφάλαιο. Ναι, τα παιδιά θα μάθουν την επίπεδη, την καθ’ ύψος και κατά πλάτος ανάπτυξη της βιοθεωρητικής και κοσμοθεωρητικής σκέψεως απλά και σίγουρα… Την πάσα αλήθεια, δίχως ορισμούς, την πάσα ηθική χωρίς καλούπια στα παιδιά μας. Αρκεί να είναι τελειωμένα –όπως το ζητούσε ο Πλάτων– αρκεί να είναι Τέχνη. Και το βιβλίο της Λ.Π.-Α. είναι τέχνη.
Γρηγόρης Κωνσταντινόπουλος Φιλόλογος-Αρχαιολόγος
«Το υφαντό της Πηνελόπης – Διαχρονικές αναγνώσεις για την προσωπικότητα και το έργο της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου»
Εργαστήριο Λόγου και Πολιτισμού Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Κριτικές νεαρών αναγνωστών από το greekbooks.gr
- 28/02/2011
Μαρία: είναι από τα λίγα βιβλία που διάβασα και μου άρεσαν τόσο πολύ.
- 28/02/2011
kostan14: δεν διαβάζω πολλά βιβλία αλλά αυτό μ’ άρεσε πολύ.
- 10/01/2011
Anna: katapliktiko
- 10/10/2007
Ελεονόρα: το έχω διαβάσει, είναι τέλειο.
