Απόσπασμα
...
–Και πώς σε λένε;
–Ζωρζ.
–Ζωρζ; Σαν το συγγραφέα Ζωρζ Ονέ; Αγόρι είσαι;
–Η συγγραφέας Ζωρζ Σαντ ήταν γυναίκα.
–Και γιατί ξένο όνομα;
–Η μαμά μου είναι Γαλλίδα, από τη Σενεγάλη. Από την Αφρική... Εσένα πώς σε λένε;
–Άλκη. Άλκη Ζέη!
–Αγόρι είσαι; Έχω έναν ξάδερφο που τον λένε Άλκη.
–Το Άλκη είναι κοριτσίστικο όνομα.
–Τότε είμαστε πάτσι.
Γέλασε η Άλκη.
Το κορίτσι που καθόταν στο πίσω θρανίο έσκυψε μπροστά.
–Μα τι λέτε τόσην ώρα και χασκογελάτε;
Φορούσε γυαλιά, ήταν χοντρούλα.
Η Άλκη γύρισε και της είπε:
–Συστηθήκαμε. Τη λένε Ζωρζ.
–Και γιατί έχει αντρικό όνομα; Ζωρζ Ονέ;
–Όχου, να τα ξαναλέμε; Άσ’ το για αργότερα. Ζωρζ, να σου συστήσω την Αθηνά, την καλύτερη μαθήτρια της τάξεως.
–Και πού το ξέρεις εσύ;
–Ήμασταν μαζί στο δημοτικό. Εκτός από σένα κι άλλες τρεις καινούριες, όλες ήμασταν μαζί στο δημοτικό, φίλες...
Ένας κάβουρας άνοιξε τις δαγκάνες του...
Περίληψη
Ένα ακόμη αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα της Ζωρζ Σαρή.
1935-1938. Δικτατορία του Μεταξά, λίγο πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ζωρζ πηγαίνει για πρώτη φορά στο Γυμνάσιο, όπου δουλεύει ο πατέρας της. Πρόκειται για ένα ιδιωτικό σχολείο, όπου φοιτούν μόνο κορίτσια. Διευθύντρια και ιδιοκτήτρια, η Ερασμία Δελαπόρτα, μια αυστηρή και άκαμπτη γεροντοκόρη. Εκεί η Ζωρζ θα περάσει τα τρία [;;;] χρόνια [τότε το γυμνάσιο ήταν εξατάξιο] του Γυμνασίου, χρόνια γεμάτα εμπειρίες, λύπες και χαρές. Θα αποκτήσει φιλίες που θα κρατήσουν για μια ζωή. Μαζί θα περάσουν πολλά, θα κάνουν κοριτσίστικες ζαβολιές, θα τσακωθούν, θα ξαναμονοιάσουν. Η Άλκη, η Αθηνά, η Αθηνούλα, η Αννούλα και η Ζωρζ δίνουν τον όρκο της αιώνιας φιλίας: Ε.Π.
Ε.Π. Ε.Π. τι πάει να πει;
Ενωμένες για πάντα
Σε θάνατο και σε ζωή
Ε.Π. Ε.Π.
Κεραυνός να πέσει να σκάσει στη γη
Ε.Π. Ε.Π.
Εμείς ενωμένες για πάντα
Σε θάνατο και σε ζωή.
Video
Δες υλικό για την ΕΟΝ, στην οποία ανήκε η Ζωρζ και οι φίλες της
Δες εικόνες του βασιλιά Γεωργίου Β’ στον οποίο η μικρή Ζωρζ έστελνε γράμματα
Κριτικές
Το "Ε.Π." περιέχει σελίδες αυτοβιογραφίας, είναι το βιβλίο που περιγράφει τα τρία πρώτα χρόνια φοίτησης της Ζωρζ Σαριβαξεβάνη σε μια σχολή θηλέων και τη γνωριμία της με την Άλκη Ζέη. Μια γνωριμία, η οποία οδηγεί τις δύο φιλενάδες στον όρκο πως θα είναι "Ενωμένες Πάντα"…
Το περιεχόμενο του βιβλίου κινείται ανάμεσα στην πραγματικότητα και "την τρυφερότητα του εφηβικού ονείρου, θαυμάσια συνταιριασμένα με ένα πηγαίο αυθόρμητο χιούμορ".
Το "Ε.Π.", που διαβάζεται ευχάριστα, είναι ένας ύμνος στα νιάτα, και στην αξία της φιλίας. Είναι ένα έργο που πλουτίζει την παιδική μας λογοτεχνία αλλά συγχρόνως και την πνευματική μας κληρονομιά.
Χαρακτηρίζεται από λόγο απλό και στέρεο, δύναμη στην περιγραφή, παραστατικότητα και ζωντάνια στην αφήγηση, ευρήματα που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη…
Μιχάλης Αργυρίδης
Δημοσιογράφος
Εφημ. Reporter (Λάρισα), 19-5-1996.
Ο Συγγραφέας αποκαλύπτει
Συνέντευξη στην Α. Τεντοκάλη(19/12/1995)
Ζωρζ Σαρή και Άλκη Ζέη – «Ε.Π.» ανάμεσα σε χιούμορ και μελό
http://invenio.lib.auth.gr/record/10841/files/npa-2004-10512.pdf
Σολωμού Ευθαλία, «Άλκη Ζέη – Ζωρζ Σαρή: 30 χρόνια παιδικής λογοτεχνικής δημιουργίας. Οι δύο Ελληνίδες συγγραφείς μιλούν στο ΜΕΤΑ», Μετά (Σέρρες), (Μάιος 1996), αρ. 17, σ. 23
Main menu
Ήρωες
Ζωρζ:
12 χρονών όταν πηγαίνει στην Α’ Γυμνασίου. Είναι σχετικά καλή μαθήτρια και αγαπά πολύ την καθηγήτριά της. Πιστεύει πολύ στη φιλία, η οποία καθορίζει τη ζωή της. Θέλει να την αγαπάνε όλες οι συμμαθήτριές της, ακόμη και με κολακείες, γιατί νιώθει ανασφάλεια. Η ίδια τις αγαπάει και τους είναι πιστή. Θεωρεί ότι είναι η πιο όμορφη και ότι αυτό θα τη βοηθήσει να γίνει μεγάλη ηθοποιός. Γίνεται λοχίτισσα της ΕΟΝ και καμαρώνει γι’ αυτό, ενώ δε φαίνεται να την ενδιαφέρουν τα πολιτικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω της.
Άλκη Ζέη:
Το alter ego και η καλύτερη φίλη της Ζωρζ. Προέρχεται από προοδευτική οικογένεια, γι’ αυτό και η ίδια παρουσιάζεται αρκετά προοδευτική και διαφορετική από τη φίλη της. Πολύ έξυπνη, ώριμη και καλή μαθήτρια. Όταν μεγαλώσει, θέλει να γίνει συγγραφέας. Μιλάει με σύνεση και λέει πάντα αλήθειες που πολλές φορές πονάνε. Όταν καταλαβαίνει πως πληγώνει τις φίλες της άδικα, υποχωρεί και ζητά συγγνώμη. Ως χαρακτήρας είναι πολύ δυνατή, πειραχτήρι, ορθολογίστρια, ουσιώδης και όχι επιφανειακή ή επιπόλαιη. Πιστεύει στην ισότητα των ανθρώπων, προβληματίζεται με όσα συμβαίνουν γύρω της, παίρνει θέση και αποκτά πολιτική άποψη αντιδρώντας με τον δικό της τρόπο στη δικτατορία του Μεταξά.
Άννα Αξελού:
Μοναχοπαίδι, από πλούσια οικογένεια και πολυχαϊδεμένη. Είναι ήσυχη, διάφανη σαν δαντέλα, με γλυκιά ψιθυριστή φωνή. Πάντα μελετημένη στα μαθήματά της, έχει ταλέντο στη ζωγραφική και θέλει, όταν μεγαλώσει, να γίνει ζωγράφος, όπως ο πατέρας της. Είναι πιστή φίλη και αγαπά πολύ τις συμμαθήτριές της.
Αθηνούλα Δεληβοριά:
Εσωτερική στο σχολείο. Είναι ορφανή από μητέρα και ο πατέρας της, γνωστός μεγαλοδικηγόρος, έχει ξαναπαντρευτεί και δεν ασχολείται ιδιαίτερα μα τα παιδιά του. Η Αθηνούλα βρίσκει καταφύγιο και αγάπη στο σχολείο της. Είναι ιδιαίτερα καλή στην έκθεση και στα μαθηματικά, έξυπνη, με κοφτερό μυαλό, λέει λίγα και καταλαβαίνει πολλά. Ντροπαλή, λιγομίλητη και ήρεμη, δεν παραπονιέται ποτέ. Τη στενοχώρια την κρατάει μέσα της και την εκδηλώνει έντονα μόνο όταν πληγώνεται η περηφάνια της.
Σχόλια