Απόσπασμα
–Τι έχεις; Είσαι άρρωστη;
–Γιατί να με στείλεις σ’ αυτό το Λύκειο;
–Τι έχει το Λύκειο; Τι σου συμβαίνει;
Η Χριστίνα σήκωσε περιφρονητικά τους ώμους.
–Όλοι τους είναι βουτυρόπαιδα. Τι γυρεύω με τα παιδιά των πλουσίων; Μόνο και μόνο γιατί δε θα πληρώνω δίδακτρα; Θα μπορούσα να πήγαινα στο δημόσιο. Ή γιατί θα ’χω δάσκαλο τον περίφημο θείο Γιώργο;
Μιλούσε εχθρικά. Η μητέρα της ένιωσε μια απέραντη απελπισία.
«Δε μου φτάνουν όλα τ’ άλλα, θα πρέπει να παλέψω και με την κόρη μου;»
–Άκουσε, Χριστίνα. Δεν ξέρω τι έγινε στο σχολείο, αλλά δε νομίζω πως μου φέρνεσαι δίκαια. Τι σου έφταιξα εγώ;
Η Χριστίνα κοίταξε κατάματα τη μητέρα της:
–Και μήπως έφταιξα εγώ; Εγώ έδιωξα τον πατέρα;
Η κυρία Ελευθερία τα ’χασε. Τα λόγια της κόρης της τα ’νιωσε σαν δυνατό χαστούκι. Δεν της απάντησε.
Περίληψη
Οι γονείς της Χριστίνας χωρίζουν και η μητέρα της αναγκάζεται να μετακομίσει στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη, για να βρει δουλειά. Εκεί την περιμένει μια οικογένεια συγγενών της και τη βοηθά να πιάσει δουλειά ως θυρωρός σε πολυκατοικία, όπου και μένει σε ένα υπόγειο. Όταν η Χριστίνα πάει να βρει τη μητέρα της για να μείνει μαζί της, απογοητεύεται από το νέο της σπίτι και τον καινούριο τρόπο ζωής της. Έτσι, στο καινούριο της ακριβό σχολείο, όπου διδάσκει ο θείος της ο Γιώργος και εκείνη φοιτά δωρεάν, γνωρίζει νέους φίλους, αλλά διστάζει να τους «ανοιχτεί» και να τους πει την αλήθεια για ό,τι συμβαίνει στη ζωή της. Ακόμη και η ξαδέρφη της η Ρέα, την οποία γνωρίζει για πρώτη φορά, αγνοεί την αλήθεια, με αποτέλεσμα ορισμένες φορές να την αμφισβητεί. Η Χριστίνα γίνεται για πολλούς η «καινούρια», η «ψηλομύτα», η «απόμακρη», αλλά κερδίζει και έναν καλό φίλο, τον Αλέξη. Ο Αλέξης τη βοηθά να αποκτήσει ξανά τη χαμένη της ισορροπία, να αποκαταστήσει την εικόνα της, την εμπιστεύεται και την οδηγεί στην αποκάλυψη της αλήθειας.
Κριτικές
… "Το ψέμα" είναι ένα βιβλίο που η Ζ. Σαρή αποκαλύπτει με απλό αφηγηματικό τρόπο μια φάση-μεταίχμιο παιδικής, εφηβικής ζωής μιας ομάδας δεκαπεντάχρονων. Κτίζει ανεπιτήδευτα, αλλά συγκινητικά τις σχέσεις τους γύρω από την Χριστίνα (τη βασική ηρωίδα).
Ο απλός αναγνώστης μπορεί να σκεφτεί: "Έτσι μπορώ να γράψω κι εγώ" και ίσως εκεί να έγκειται η μεγάλη επιτυχία του βιβλίου της. Στη φαινομενική απλότητα, γιατί στη δομή τους τα έργα της είναι καλοσυνθεμένα σαν έργα τέχνης με αναμφισβήτητες παιδευτικές προεκτάσεις…
Γιάννης Μαρκαντωνάκης
Δημοσιογράφος
Εφημ. ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ, 23-5-1995
Main menu
Ήρωες
Χριστίνα:
Δεκαπέντε χρονών, πληγωμένη από τον χωρισμό των γονιών της, απελπισμένη από τη φυγή του πατέρα της και αναστατωμένη από τη μετακόμισή της. Αρχικά φαίνεται κακομαθημένη, παράξενη, περήφανη και ακατάδεχτη, αλλά στην ουσία είναι πολύ μόνη και δυστυχισμένη. Νιώθει άσχημα και αμήχανα στο ακριβό σχολείο που την έγραψε η μαμά της, γεγονός που την οδηγεί στη δημιουργία ενός φανταστικού κόσμου. Νοσταλγεί την παλιά της ζωή, θυμώνει με τους γονείς της και τα συναισθήματά της γι’ αυτούς εναλλάσσονται. Στην πορεία όμως η Χριστίνα αλλάζει, προσαρμόζεται και νιώθει εγκλωβισμένη στα ψέματά της.
Αλέξης:
Ο Αλέξης είναι ο ίδιος χαρακτήρας με τον Αλέξη από τον «Θησαυρό της Βαγίας», λίγους μόνο μήνες μεγαλύτερος. Είναι ώριμος, εκφραστικός, ζωντανός, μιλά και σκέφτεται όμορφα, δε βιάζεται να βγάλει συμπεράσματα και έχει την αποδοχή των συμμαθητών του, που πάντα τον ακούν και τον υπολογίζουν. Δεν ενδιαφέρεται για την εξωτερική του εμφάνιση, γιατί πιστεύει πως η αληθινή ομορφιά κρύβεται στη σκέψη και την καρδιά του ανθρώπου. Είναι καλός φίλος, βοηθά τους άλλους και τους ακούει χωρίς να τους κρίνει.
Ελευθερία:
Η μητέρα της Χριστίνας. Η αλλαγή στη ζωή της είναι ριζική με το διαζύγιο και έχει να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα, κυρίως με τον αρνητισμό της κόρης της. Η Χριστίνα είναι η μοναδική της έγνοια και προσπαθεί να της κρύψει τα προβλήματα και την πίκρα της, για να μην τη στενοχωρήσει. Η Ελευθερία έχει κατανόηση, καρτερικότητα και τρυφερότητα, αλλά και δυναμισμό με τον οποίο αντιμετωπίζει το διαζύγιο και ξεκινάει τη νέα της ζωή.
Γιώργος Ευαγγέλου:
Ο θείος της Χριστίνας. Καθηγητής, πενήντα χρονών. Πάντα υπ’ ατμόν, αγέλαστος, αμίλητος, αφηρημένος, απόμακρος από την οικογένεια και από τους μαθητές του.
Ρέα:
Η ξαδέρφη της Χριστίνας. Είναι δεκαπέντε χρονών και πηγαίνει στην ίδια τάξη με τη Χριστίνα. Είναι αρκετά ώριμη, έχει την ικανότητα να καταλαβαίνει τον εσωτερικό κόσμο των άλλων, αλλά ταυτόχρονα διαθέτει και την αυθόρμητη φρεσκάδα ενός παιδιού. Δεν έχει καλή σχέση με τον πατέρα της και ζηλεύει τη σχέση των άλλων παιδιών με τους πατεράδες τους.
Τάνια:
Συμμαθήτρια της Χριστίνας και του Αλέξη. Πολύ καλή μαθήτρια και πολύ περήφανη. Ζηλεύει τη Χριστίνα και της φέρεται ειρωνικά κι αδιάφορα. Δεν είναι ειλικρινής και δε διστάζει να αφήσει να κατηγορηθεί ένα αθώο κορίτσι.
Σχόλια