Περίληψη

Η μικρή Ρόζα μεγαλώνει με τον πατέρα της που είναι ψαράς αλλά στα κρυφά γράφει ποιήματα. Κάποια στιγμή, κυνηγημένη από κακές σκέψεις, θα ακολουθήσει τον Γκαμπίτο, τον γάτο με το ένα μάτι, στην Πολιτεία του Βυθού, που ετοιμάζεται για πόλεμο για τον πιο κουφό λόγο που μπορεί να φανταστεί κανείς: για τις γλώσσες που χάνονται. Ποτέ ως τότε η Ρόζα δεν είχε σκεφτεί ότι και οι γλώσσες πεθαίνουν και μαζί τους πεθαίνουν τα παραμύθια, τα τραγούδια, τα όνειρα. Τώρα πρέπει να αποφασίσει αν θα τολμήσει να υψώσει το ανάστημά της και να δώσει κι αυτή τη δική της μάχη στις γειτονιές του κόσμου.

Ένα βιβλίο για την ποίηση, για τα μικρά θαύματα και τους μεγάλους αγώνες, για το κυνήγι της χώρας της Ουτοπίας, ένα βιβλίο, δηλαδή, με κανονικούς ανθρώπους που επιμένουν να ονειρεύονται.

Soundtrack

R.E.M. - Losing My Religion 

https://www.youtube.com/watch?v=xwtdhWltSIg&feature=youtu.be

Video

Η συγγραφέας μιλάει για το βιβλίο της «Παπούτσια με φτερά».

Κριτικές

[...] Με τη μαεστρία έμπειρης υφάντρας του λόγου η αγαπημένη Μαρία [Παπαγιάννη] έπλεξε με οδηγό τη Ρόζα της, την ευάλωτη αλλά χαρισματική κεντρική της ηρωίδα, μια ιστορία αληθινή σαν παραμύθι που ταξίδεψε αξόδευτο από γενιά σε γενιά και παραμυθένια σαν τον βίο και την πολιτεία ανθρώπων που μπορεί να είναι γείτονες και φίλοι μας, ανθρώπων σαν κι εμάς. Δεν λείπει κανείς και τίποτα από αυτό το βιβλίο. Όλοι και όλα, άνθρωποι, ζώα, ιδέες, λέξεις, έχουν τη θέση τους, το σχήμα τους, το χρώμα τους, την πραγματικότητά τους, το δίκιο τους, τον καημό τους, τον σκοπό τους.

Ο Άρης, ο πατέρας της Ρόζας, είναι γονιός, ψαράς και ποιητής. Είναι ο άνθρωπος που μεταστρέφει με δυο κουβέντες κι ένα χαμόγελο τη σκοτεινή, σκληρή πλευρά της ζωής σε φως και τρυφερότητα. Και όχι μόνο για την κόρη του, αλλά για κάθε πλάσμα που συναντά στον δρόμο του. […]

Σε αυτήν την πολύχρωμη «Αυλή των Θαυμάτων», σε αυτήν τη γεμάτη ζωή και δράση «Γειτονιά των Αγγέλων» όπου ξετυλίγεται το κουβάρι της ζωής πολλών και διαφορετικών ανθρώπων, ανθρώπων που η σκούφια τους μπορεί να κρατάει από κάθε γωνιά της γης, η Ρόζα θα μυηθεί στην περιπέτεια του προσωπικού της μεγαλώματος με τρόπους υπέροχα αντισυμβατικούς. Βήμα το βήμα θα υπερβεί ακόμη και την εκ γενετής σωματική της αδυναμία και θα ανακαλύψει αυτά που φαίνονται κι αυτά που δεν φαίνονται. Αυτά που είναι κι αυτά που καμώνονται πως είναι. Αυτά που δεν φοβούνται την εικόνα τους στον καθρέφτη κι αυτά που έχουν για πάντα εξορίσει τους καθρέφτες από τη ζωή τους. [...]

[Η Μαρία Παπαγιάννη] μας προσκαλεί σε μια βουτιά στην αληθινή και διαχρονική αξία της Ανθρωπιάς. Στην αληθινή και διαχρονική αξία της Ποίησης. Στην αληθινή και διαχρονική αξία της Γλώσσας, της κάθε σπάνιας και μοναδικής γλώσσας μέσω της οποίας οι άνθρωποι όπου γης κοινωνούν και επικοινωνούν την Αγάπη, την Ιστορία, την Ταυτότητά τους.

http://www.evitsitiridou.me/2016/07/05/παπούτσια-με-φτερά/