Απόσπασμα
«Τι να πω για να σε κάνω να καταλάβεις ότι δεν είναι ένα απλό όνειρο;» Κι έπειτα, σαν να του ήρθε μια ξαφνική έμπνευση, με κοίταξε με βλέμμα που έλαμπε και είπε: «Θυμάσαι εκείνο το παραδοσιακό τραγούδι που μας έλεγε ο μπαμπάς όταν ήμασταν μικροί; Εκείνο που τα αδέρφια έχουν τα ίδια ονόματα με τα δικά μας;» «Του νεκρού αδερφού; Ναι, το θυμάμαι. Αυτό που ο μεγάλος αδερφός, ο Κωνσταντής, βγαίνει από το μνήμα του για να πάει πίσω στη μάνα τους την αδερφή του την Αρετή». Τον κοίταξα στα μάτια. «Τι λες τώρα; Πως είσαι εδώ για να εκπληρώσεις κάποια υπόσχεση που έχεις δώσει στη μαμά;» «Πολύ μακριά το τράβηξες. Δεν εννοούσα αυτό. Όχι, δεν έδωσα καμιά υπόσχεση στη μαμά. Απλώς είμαι εδώ επειδή είναι πολύ σημαντικό να γίνουν αυτά που θα έπρεπε να κάνω αν ζούσα».
Περίληψη
Ο Κωνσταντίνος βαδίζει μέσα στο Ονειρικό Πεδίο και η αδερφή του τον ονειρεύεται. Το κάλεσμά του θυμίζει τραγούδι, αλλά είναι προειδοποίηση, γιατί οι πύλες της κόλασης είναι αφύλακτες και οι δαίμονες ζουν ανάμεσά μας. Τα δύο αδέρφια είναι μέρος ενός σχεδίου τόσο αρχαίου όσο και η τύχη του ίδιου του κόσμου…
Η Αρετή είναι μια εσωστρεφής κοπέλα που στην παιδική της ηλικία βασανιζόταν από τρομακτικά οράματα. Στα δώδεκά της, έχοντας χάσει πατέρα και αδερφό σε αυτοκινητικό δυστύχημα, καταφεύγει με τη μητέρα της στο σπίτι της γιαγιάς, σ’ ένα μικρό χωριό της παραμεθορίου. Χρόνια μετά, στα δεκαέξι της, φαίνεται να έχει ορθοποδίσει, ώσπου ένα βράδυ στο τέλος του καλοκαιριού ονειρεύεται τον αδερφό της. Ο Κωνσταντίνος ισχυρίζεται πως είναι εκεί για να την προετοιμάσει γι’ αυτό που έρχεται, αλλά εκείνη αντιμετωπίζει το όνειρο σαν αποκύημα της φαντασίας και της ανάγκης της. Όταν γνωρίζει τον Βλαδίμηρο, γοητεύεται και τον ερωτεύεται, αλλά η ευτυχία της μοιάζει θνησιγενής· γιατί οι εφιάλτες που την κατέτρυχαν μικρή εισβάλλουν ταυτόχρονα με τον έρωτα στη ζωή της. Έπειτα ο αγαπημένος της εξαφανίζεται κι αυτή αποφασίζει πως πρέπει να αγνοήσει τον πόνο της απουσίας και να αντιμετωπίσει με όλες της τις δυνάμεις αυτούς που παραμονεύουν στο σκοτάδι κι έρχονται με την ομίχλη...
Soundtrack
Μουσικά κομμάτια που αναφέρονται στο βιβλίο:
GREEN GRASS OFFICIAL VIDEO - CIBELLE
http://www.youtube.com/watch?v=0yPMdWxSxUg
Θέλει μαγκιά - Ευσταθία & Φίλιππος Πλιάτσικας
http://www.youtube.com/watch?v=R2Z9Jth7UeI
Μουσικά κομμάτια που άκουγε με μανία η συγγραφέας ενώ έγραφε το βιβλίο:
Nick Cave & The Bad Seeds - The Weeping Song
http://www.youtube.com/watch?v=TqhOVY58zIo
Monika - Over the hill (official video clip)
http://www.youtube.com/watch?v=Htm8Gb5gNQA
Pink Martini - City of Night
http://www.youtube.com/watch?v=m-HonQmNgsc
Saint Deamon - Run For Your Life
http://www.youtube.com/watch?v=PExQbxSTw70
Madrugada - Tonight I have no words for you
Video
Δες το book trailer του Έρχονται με την ομίχλη.
Η συγγραφέας του βιβλίου «Έρχονται με την ομίχλη», Αγνή Σιούλα, απαντάει στις ερωτήσεις της Μαρίνας Σταυροπούλου, μεταφράστριας, βιβλιομπλόγκερ και βιβλιοϋπάλληλου. Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της εκδήλωσης του συλλόγου φαντασίας «Φαντάστικον», «Η Φαντασία στο Πατάρι: Ο έρωτας γεννά σύμπαντα» που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016.
Κριτικές
Η πένα της Αγνής Σιούλα έχει το αξεπέραστο ταλέντο να σε κερδίζει από την πρώτη σελίδα! Η προσιτή και άμεση γραφή της σε μαγεύουν και σε κάνουν να ζεις μέσα στο βιβλίο τις καταστάσεις με δυνατό και έντονο τρόπο! Όλοι οι χαρακτήρες του βιβλίου αποπνέουν έναν δυναμισμό και μένουν βαθιά χαραγμένοι στο μυαλό του αναγνώστη! Η φαντασία, η αγάπη και η περιπέτεια δένουν αρμονικά! Παρακολουθούμε την ζωή της Αρετής και τις τραγικές καταστάσεις που έχει ζήσει! Τους εφιάλτες που έρχονται και δεν μπορούν να φύγουν! Μέχρι την στιγμή που ο νεκρός αδερφός της θα έρθει να την απελευθερώσει με μια απίστευτη αλήθεια! Θα έρθει να την λυτρώσει από την ομίχλη της ψυχής της! Αυτό επίσης που ξεχωρίζει είναι το πολύ καλό δέσιμο της ιστορίας με την Ελληνική μυθολογία και την Ελληνική παράδοση! Το εξαιρετικό αυτό βιβλίο που αν και συγκαταλέγεται στα βιβλία της Εφηβικής λογοτεχνίας, μπορεί να διαβαστεί από όλους και το προτείνω ανεπιφύλακτα! Είναι από τα βιβλία που σίγουρα θα ξαναδιαβάσω!
http://vivliopareas.blogspot.gr/2015/08/blog-post_25.html
[…] Η ιστορία με κέρδισε από τις πρώτες σελίδες. Με στοίχειωσε...μου πήρε το μυαλό. Οι χαρακτήρες εξαιρετικά δομημένοι, τους θεωρώ πραγματικά ολοκληρωμένους. […] Κάτι πολύ σημαντικό που αξίζει να το αναφέρουμε είναι η παρουσίαση των δευτερευόντων χαρακτήρων. Η Αγνή Σιούλα μας δίνει χαρακτήρες που ίσως να μην είναι ''απόλυτα απαραίτητοι'' για την ιστορία αλλά απλά δεν μπορούμε να μην τους αγαπήσουμε. Καθαροί, ανθρώπινοι, προσιτοί, ξεχωριστοί...μας κερδίζουν από την αρχή! […] Η γραφή της είναι απλά συγκλονιστική. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι αυτή είναι η πρώτη της συγγραφική προσπάθεια κάτι που είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο. Μέσα από το εξαιρετικό κείμενο της σου χαράζει ένα μονοπάτι που απλά δεν μπορείς να μην ακολουθήσεις .Με λόγο απλό, καθαρό και απόλυτα κατανοητό δημιουργεί σε κάθε αναγνώστη την αίσθηση οτι ζει , μαζί με τους πρωταγωνιστές της, τα πάντα. […] Χαρακτηρίστηκε ως εφηβική λογοτεχνία ,εγώ αν και έχω πάψει να είναι είμαι έφηβη εδώ και καιρό, σαγηνεύτηκα. Απλά πρέπει να του δώσετε μια ευκαιρία...και πιστέψτε με δεν θα σας απογοητεύσει. Ένα εξαιρετικό μείγμα απλότητας, ανθρωπιάς, ηρωισμού, αγάπης και φαντασίας...... Η Αγνή Σιούλα με το πρώτο της μυθιστόρημα μας αποδεικνύει ότι η λογοτεχνία του φανταστικού στην Ελλάδα ήρθε για να μείνει. Καμία από τις 600 σελίδες αυτού του τόσο εθιστικού βιβλίου δεν είναι περιττή. Διαβάζεται μανιωδώς μέχρι όλα τα κομμάτια του πάζλ που αποτελούν την ιστορία της Αρετής να συμπληρώσουν μια εικόνα εντελώς ανατρεπτική κι αναπάντεχη... […]
http://www.artsandthecity.gr/article/Book-review:-Erchontai-me-tin-omichli/12739/
http://www.patakis.gr/files2/Eleftheros_typos_Erxontai_me_thn_omixli.pdf
Ο Συγγραφέας αποκαλύπτει
Μεγάλωσα δίπλα στη γιαγιά μου την Αγνή, η οποία μου διηγιόταν μόνο υπερφυσικά, λαϊκά παραμύθια, αλλά και ιστορίες που έφτιαχνε μόνη της. Τα συνηθισμένα παραμύθια όπως αυτό της Κοκκινοσκουφίτσας ή της Χιονάτης τα άκουγα μόνο απ’ τους γονείς μου. Η γιαγιά μού έλεγε για τα στοιχειά που έμοιαζαν με γάτες και παραμόνευαν στα σταυροδρόμια, για τους βρικόλακες που τριγυρνούσαν τη νύχτα ζητώντας εκδίκηση, για τις νεράιδες που σου έκλεβαν τη λαλιά, για τις αδικοχαμένες κόρες που στοίχειωναν τους όμορφους νέους και για τις μάγισσες που έπνιγαν το φεγγάρι μέσα στο ποτάμι. Όλη μου η παιδική ηλικία ήταν διανθισμένη με τέτοιες ιστορίες και με επισκέψεις που έκανα μαζί της σε μακρινές εκκλησίες και μοναστήρια – από την εποχή ακόμη που πήγαινα στο νηπιαγωγείο.
Οπότε, από πολύ μικρή ηλικία σκάρωνα κι εγώ τις δικές μου ιστορίες. Τις μεγάλες όμως, αυτές που θα μπορούσαν να γίνουν μυθιστορήματα, ποτέ δεν τις τελείωνα. Μέχρι που η κόρη μου Ηλέκτρα –η επόμενη, στη διαδοχή, παραμυθού της οικογένειας– διαβάζοντας την αρχή της ιστορίας της Αρετής με πίεσε για τη συνέχεια. Ήθελε να διαβάσει την ιστορία μέχρι το τέλος.
Τα παραπάνω βέβαια εξηγούν γιατί αγαπάω με τέτοια ένταση καθετί υπερφυσικό. Έγραψα όμως ένα νεανικό μυθιστόρημα φαντασίας γιατί η άλλη μου αδυναμία, εξίσου μεγάλη, είναι οι νέοι, γιατί ενσαρκώνουν την ελπίδα και την πίστη μου για έναν καλύτερο κόσμο.
Σχόλια