Απόσπασμα
ΑΡΗΣ ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΩ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ…
ΤΙΤΑ ΣΤΟ ΜΑΛΑΚΟ ΜΟΥ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ…
ΑΡΗΣ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ...
ΤΙΤΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ...
ΑΡΗΣ ΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ…;
ΤΙΤΑ ΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ…;
ΑΡΗΣ ΑΝ ΕΣΥ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ ΚΑΙ ΗΣΟΥΝΑ ΑΓΟΡΙ
ΘΑ ΣΟΥ ΦΟΡΤΩΝΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ
ΤΙΤΑ ΑΝ ΕΣΥ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ ΚΑΙ ΗΣΟΥΝ ΘΗΛΥΚΟ
ΒΗΜΑ ΔΕ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ
ΑΡΗΣ ΘΑ ΓΕΛΑΓΑΝΕ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΣΟΥ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
«ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΠΑΡΕΑ ΚΟΥΒΑΛΑΣ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ;»
ΤΙΤΑ ΑΝ ΕΣΥ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ ΔΕ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕΣ ΣΕ ΠΑΡΤΙ
ΜΟΝΗ ΜΕ Τ΄ ΑΓΟΡΙΑ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΙΣ ΡΙΚΙ ΜΑΡΤΙΝ
ΑΡΗΣ ΑΝ ΗΜΟΥΝΑ ΕΣΥ ΘΑ ’ΧΑ ΡΟΥΧΑ ΜΙΑ ΝΤΟΥΛΑΠΑ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΤΗ ΣΩΒΡΑΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΠΑ
ΤΙΤΑ ΑΝ ΗΣΟΥΝΑ ΕΓΩ ΘΑ ’ΣΟΥΝ ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟ ΧΟΡΟ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΘΑ ΗΣΟΥΝΑ Ο ΒΙΚΤΟΡΑΣ ΟΥΓΚΩ
ΑΡΗΣ-ΤΙΤΑ ΜΑΖΙ ΑΝ ΕΣΥ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ ΚΙ ΕΓΩ ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ
ΙΣΩΣ Η ΑΔΙΚΙΑ ΝΑ ΗΤΑΝ Η ΜΙΣΗ
ΑΝ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΕΣΥ ΚΙ ΕΣΥ ΗΣΟΥΝ ΕΓΩ
ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ ΕΝΑ «yo» ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΕΛΑΡΓΟ
ΑΡΗΣ ΑΝ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΕΣΥ ΘΑ ΕΙΧΑ ΗΣΥΧΙΑ
ΔΕ ΘΑ ’ΤΡΕΧΑ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΑΓΓΑΡΕΙΑ
ΤΙΤΑ ΑΝ ΗΜΟΥΝΑ ΑΓΟΡΙ ΔΕ ΘΑ ’ΜΕΝΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
ΝΑ ΣΚΟΥΠΙΖΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ Η ΣΚΟΝΗ ΜΕΣ’ ΣΤΗ ΜΥΤΗ
ΑΡΗΣ ΑΝ ΗΜΟΥΝΑ ΕΣΥ ΣΤΗ ΜΑΜΑ ΘΑ ΤΑ ’ΛΕΓΑ ΟΛΑ
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ’ΜΟΥΝΑ Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΑ
ΤΙΤΑ ΕΓΩ ΘΑ ’ΒΛΕΠΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑ-ΜΠΑ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΘΑ ΠΕΤΑΓΑ ΤΗΣ ΜΠΙΡΑΣ ΤΑ ΚΟΥΤΙΑ
ΑΡΗΣ ΑΝ ΗΜΟΥΝΑ ΕΣΥ Η ΜΑΜΑ ΘΑ Μ’ ΑΓΑΠΟΥΣΕ
ΠΙΟ ΠΟΛΥ, ΚΙ ΟΥΤΕ ΧΑΤΙΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΟΥ ΧΑ-ΛΟΥΣΕ
ΤΙΤΑ ΚΙ ΕΜΕΝΑ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΘΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΕ ΠΟΛΥ
ΚΑΙ ΘΑ ’ΜΟΥΝΑ ΕΓΩ Τ’ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙ
ΑΡΗΣ-ΤΙΤΑ ΜΑΖΙ ΑΝ ΕΣΥ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ ΚΙ ΕΓΩ ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ
ΙΣΩΣ Η ΑΔΙΚΙΑ ΝΑ ΗΤΑΝ Η ΜΙΣΗ
ΑΝ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΕΣΥ ΚΙ ΕΣΥ ΗΣΟΥΝ ΕΓΩ
ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ ΕΝΑ «yo» ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΕΛΑΡΓΟ
Περίληψη
Ο Άρης και η Τίτα είναι δυο αδέλφια στην εφηβεία και διαρκώς τσακώνονται διεκδικώντας τη μερίδα του λέοντος στην αγάπη του μπαμπά και της μαμάς και υποτιμώντας το φύλο του άλλου. Μια μέρα, όμως, ξυπνάνε στο σώμα του άλλου. Ο Άρης στο σώμα της Τίτας και η Τίτα στο σώμα του Άρη. Και τότε γίνονται πολλά ευτράπελα που θα τους βοηθήσουν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον, έστω και μ’ αυτόν τον τόσο παράξενο τρόπο…
Video
Κριτικές
«… έξυπνοι διάλογοι, μεγάλη δόση χιούμορ… Υπάρχουν ανατροπές, εκπλήξεις, ευρήματα και ένα θέμα… στην κόψη του ξυραφιού, που καταφέρνει να ισορροπήσει άψογα έχοντας τις σωστές δόσεις. Παρόλο που η αρμονική συνύπαρξη των δύο φύλων φαίνεται κάπως μεγαλίστικο θέμα, αφορά άμεσα και τις μικρότερες ηλικίες, αφού τα παιδιά αποδεδειγμένα μπαίνουν πολύ νωρίς στο παιχνίδι… Πρέπει να παραδεχτούμε ότι μικροί και μεγάλοι δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε το αλλιώτικο…Γι’ αυτό… “Αν εσύ… ήμουν εγώ!”, έστω και για µια στιγμή… θα περνούσαμε καλύτερα».
Ηρώ Tριγώνη, Το παιδί µου κι εγώ
«Το Αν εσύ... ήμουν εγώ αφηγείται µε ειρμό και µε τα μέσα της κωμωδίας μια ιστορία της τραγωδίας της ανισότητας άνδρα/γυναίκας, υποδεικνύοντας τη δυνατότητα συνεργασίας και συντροφικότητας. Σε ένα σύγχρονο διαμέρισμα (κλουβί, παρά τον πολύχρωμο οίστρο της σκηνογράφου), δύο αδέλφια-έφηβοι ασκούνται από νωρίς στην πάλη των φύλων, μιμούμενοι το πιο ευχερές παράδειγμα: τη φαγωμάρα των γονιών τους. Η φαεινή ιδέα ανταλλαγής ρόλων για ένα διάστημα, εν είδει παιχνιδιού, σπάζει τα κοινωνικά στεγανά και αποφέρει αμοιβαία κατανόηση του κόσμου του άλλου, ειρήνη και τάξη».
Σωτηρία Ματζίρη, Eλευθεροτυπία
Σχόλια