Περίληψη

Εμπνευσμένο από την πρώτη μεταμόσχευση προσώπου που έγινε στη Γαλλία (αλλά είναι αδύνατον να μη μας έρθει στο μυαλό ο Μάικλ Τζάκσον και οι δεκάδες επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής που είχε κάνει στο πρόσωπό του), το βιβλίο επικεντρώνεται στη Σάρα Κάρτερ, μια όμορφη νεαρή wannabe τραγουδίστρια που βασανίζεται από την επιθυμία της να αποκτήσει τέλεια εξωτερική εμφάνιση.

Κάποια στιγμή στην πορεία της, η Σάρα συναντά τον Τζόναθον Χιτ, έναν ξεπεσμένο ροκ σταρ, το πρόσωπο του οποίου έχει δεχτεί πολυάριθμες επεμβάσεις από πλαστικούς χειρουργούς, με αποτέλεσμα να είναι αναγκασμένος να φορά διαρκώς μάσκα.

Ο Χιτ παίρνει τη Σάρα υπό την προστασία του, αλλά η νεαρή στάρλετ κυριεύεται σταδιακά από την ιδέα ότι ο Χιτ σχεδιάζει να της κλέψει το πρόσωπο για να το χρησιμοποιήσει ο ίδιος. Είναι αλήθεια, όμως, ή αποτέλεσμα της νοσηρής της φαντασίας;

Γραμμένο με ανατριχιαστική ένταση από διαφορετικές αφηγηματικές σκοπιές (με κύριο αφηγητή έναν συγγραφέα που του ανατέθηκε να γράψει την ιστορία της κοπέλας), το Πρόσωπο της Σάρα θα σε υποχρεώσει να αναρωτηθείς για κάποιες ευρέως αποδεκτές αξίες και να τις επανεξετάσεις:

Τι είναι ομορφιά; Τι είναι ηθική; Τι είναι ο εαυτός μας – η εικόνα του ή το «εγώ» του;  Υπάρχει κακό και καλό; Υπάρχει αντικειμενική αλήθεια; 

Σκοτεινό σαν εφιάλτης, το Πρόσωπο της Σάρα συνδυάζει την τρομακτική ακρίβεια των περιγραφών με την αλλοιωμένη από το πάθος φωνή των δύο πρωταγωνιστών, αφήνοντας εντέλει τον αναγνώστη να αποφασίσει για την αλήθεια των λεγομένων τους.

Από τα μυθιστορήματα που διαβάζονται μονορούφι!

Κριτικές

κριτικές από τον ξένο τύπο

«Το πρόσωπο της Σάρα είναι ένα μυθιστόρημα συναρπαστικό και πρωτότυπο. Είναι όμως και πολύ τρομακτικό –έ να βιβλίο που δεν απευθύνεται σε λιγόψυχους αναγνώστες». School Librarian

«Ο Μπέρτζες καταγγέλλει μέσα από μια εφιαλτική ιστορία τη ματαιοδοξία και την εμμονή του πολιτισμού μας στο “φαίνεσθαι”». Publishers Weekly

«Γραμμένο από διαφορετικές αφηγηματικές σκοπιές, το τολμηρό αυτό μυθιστόρημα μας υποχρεώνει να έρθουμε αντιμέτωποι με κάποιες κοινώς αποδεκτές αξίες και να τις επανεξετάσουμε. Θα προκαλέσει συζητήσεις». The Bookseller

«Ένα γοητευτικό βιβλίο που χειρίζεται με επιδεξιότητα περίπλοκα ζητήματα.
Θα το πρότεινα σε κάθε αναγνώστη που του αρέσουν τα μυθιστορήματα με έντονο σασπένς, δραματικές καταστάσεις και βίαια συναισθήματα». Fresh

«Ένα συναρπαστικό ψυχολογικό θρίλερ που έρχεται να επιβεβαιώσει το πολύπλευρο ταλέντο του Μέλβιν Μπέρτζες». The Scotsman

κριτική του βιβλίου στην Ελευθεροτυπία
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=68818

Ο Συγγραφέας αποκαλύπτει

διάβασε απόσπασμα συνέντευξης του συγγραφέα

«Ένα είναι το βέβαιο: όταν μαθαίνουμε πως ο Μέλβιν Μπέρτζες κυκλοφόρησε νέο μυθιστόρημα, όλοι μας γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται για ένα μελιστάλαχτο παιδικό βιβλιαράκι, ένα βιβλίο που πραγματεύεται ανώδυνα ζητήματα ή για το πρώτο μέρος μιας τριλογίας φανταστικής λογοτεχνίας. Το πρόσωπο της Σάρα, που διηγείται την ιστορία της Σάρα Κάρτερ, του ροκ σταρ Τζόναθον Χιτ και της φαουστικής συμφωνίας που κλείνουν οι δυο τους, δε διαψεύδει αυτή την προσδοκία.
»Ο αφηγητής είναι δημοσιογράφος και παρουσιάζει μια υπόθεση που έχει ερευνήσει σε βάθος, κάνοντας το βιβλίο να μοιάζει με πολυσέλιδο ρεπορτάζ σε ένθετο κυριακάτικης εφημερίδας.

»“Ήθελα να αισθάνονται οι αναγνώστες πως πρόκειται για πραγματικά περιστατικά. Να ξεκινούν το βιβλίο και, στα δύο πρώτα κεφάλαια, να σχηματίζουν την εντύπωση πως είχαν μάλλον παραλείψει να διαβάσουν για την υπόθεση όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στις εφημερίδες” λέει ο Μπέρτζες και αναφέρει δύο πηγές έμπνευσης για το βιβλίο: η πρώτη είναι η ασπρόμαυρη γαλλική ταινία Μάτια χωρίς πρόσωπο (1959) και η δεύτερη το Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. “Το μυθιστόρημα του Μάρκες είναι πραγματικά μεγαλοφυές. Με έκανε μάλιστα να χάσω κάπως τον δρόμο μου, καθώς ήθελα να γράψω το Πρόσωπο της Σάρα με τον τρόπο του Μάρκες, να τοποθετήσω δηλαδή κι εγώ την ιστορία σε μία και μόνη μέρα. Η ιδέα, όμως, δε λειτούργησε και τόσο καλά στην περίπτωσή μου, μιας και ήταν πάρα πολλά αυτά που ήθελα να αφηγηθώ, πάρα πολλές οι αναδρομές που έπρεπε να κάνω στο παρελθόν. Ωστόσο, από αυτό ακριβώς το σημείο προήλθε κι η ιδέα της δημοσιογραφικής αφήγησης” καταλήγει ο Μπέρτζες». Γκρέαμ Μαρκς, Publishing News