Περίληψη

Το καλοκαίρι του 336 π.Χ. κατά τη διάρκεια μιας εντυπωσιακής γιορτής που έχει διοργανώσει για τους γάμους της κόρης του, ο Φίλιππος Β΄, βασιλιάς της Μακεδονίας, πέφτει νεκρός από το χέρι ενός από τους σωματοφύλακές του. Ο γιος του Αλέξανδρος ανεβαίνει στον θρόνο. Είναι μόλις 20 χρονών, αλλά έχει ήδη δείξει τις ηγετικές και στρατιωτικές του ικανότητες. Ηγέτης όλων των Ελλήνων, τους οποίους ο πατέρας του κατάφερε να ενώσει, αναλαμβάνει να υλοποιήσει αυτό που με τόση προσοχή έχει προετοιμάσει εκείνος, την εκστρατεία στην Ανατολή εναντίον της περσικής αυτοκρατορίας.
Το βιβλίο ακολουθεί τα βήματα του Αλέξανδρου από το ξημέρωμα της γιορτής κατά τη διάρκεια της οποίας δολοφονήθηκε ο Φίλιππος. Τον ακολουθεί στις πρώτες νίκες και την απελευθέρωση από τους Πέρσες των ελληνικών πόλεων της Ιωνίας, στον θρίαμβο της κατάκτησης μιας αυτοκρατορίας και στο ταξίδι στις μακρινές Ινδίες ως τον πρόωρο θάνατό του στη Βαβυλώνα λίγο πριν κλείσει τα 33 του χρόνια. Όμως, ενώ τα ιστορικά γεγονότα παρουσιάζονται όπως ακριβώς τα αναφέρει η επίσημη ιστορία, τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο βιβλίο δεν το έχει ο στρατηγός Αλέξανδρος, ο μεγαλύτερος στρατηλάτης του αρχαίου κόσμου, αυτός που οραματίστηκε μια κοινοπολιτεία, αλλά ο άνθρωπος Αλέξανδρος. Έχοντας αντλήσει τις πληροφορίες της από τα γραπτά των αρχαίων βιογράφων του, η συγγραφέας πλάθει τον μυθιστορηματικό της ήρωα μιλώντας στον αναγνώστη για πράγματα όχι άγνωστα, αλλά ιδωμένα από άλλη σκοπιά, αφήνοντάς τον ελεύθερο να δει τον Αλέξανδρο σε ανθρώπινες διαστάσεις, στις μεγάλες αλλά και στις μικρές του στιγμές, για να τοποθετηθεί ύστερα ανάλογα απέναντί του. Και να βρει ίσως τότε την απάντηση στο γιατί εκείνο το ξανθό αγόρι που γεννήθηκε στην Πέλλα και κατάφερε να γίνει «κυρίαρχος όλης της γης και της θάλασσας» είναι ο μοναδικός από τους θεούς του αρχαίου κόσμου που εξακολουθεί να ζει ακόμη.

Video

Δες ένα ενδιαφέρον και τεκμηριωμένο ντοκιμαντέρ για τον Αλέξανδρο από το National Geographic.

Μουσική από τον Σταμάτη Σπανουδάκη. A tribute to the Greatest Greek King, Alexander the Great.

Κριτικές

«… Η Ελένη Δικαίου βλέπει με εσωτερικότητα τον μεγάλο Μακεδόνα και ακριβώς έτσι –δηλαδή με εσωτερικότητα– στήνει το μυθιστόρημά της. Παραμένει απόλυτα προσκολλημένη στα ιστορικά γεγονότα, αλλά αφήνεται ελεύθερα να πλάσει τον μυθιστορηματικό της ήρωα. Κι έτσι ο Αλέξανδρός της είναι ένα πλάσμα φωτεινό, ονειροπόλο, στοχαστικό, παθιασμένο, ευαίσθητο, ταγμένο… Εκείνο που χαίρεται κανείς στο βιβλίο είναι πως δεν μεγαλοστομεί, μα καταθέτει ένα προσωπικό συγγραφικό όραμα. Οι νεαροί αναγνώστες και θα μάθουν και θα ικανοποιηθούν αισθητικά».
Μάνος Κοντολεών
Η ΑΥΓΗ

«…απευθύνεται ξεχωριστά σε όσους λατρεύουν την ιστορία…»
Μαρία Πυλιώτου
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

«… Έναν άλλο Αλέξανδρο μας δίνει η Ελένη Δικαίου με το βιβλίο της αυτό… Υπάρχουν και οι ευαίσθητες χορδές της ψυχής του, οι μυστικές πληγές του που η συγγραφέας από κάποια μυστικά περάσματα φτάνει στα άδυτα των αδύτων και τις ανακαλύπτει παρουσιάζοντας τον κοσμοκράτορα έναν Αλέξανδρο κατακτητή ψυχών… Ο Μ. Αλέξανδρος της Ε.Δ. στις μικρές του στιγμές, τις αδύναμες, ήταν πιο γενναίος, ακαταμάχητος ως ανθρώπινος… Βιβλίο καλογραμμένο, τρυφερό… που ρέει άνετα και κατακτά τον αναγνώστη».
Ελένη Χωρεάνθη
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«… Μια νέα άποψη για τον Μεγαλέξανδρο...»
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΒΟΛΟΥ

Ο Συγγραφέας αποκαλύπτει

Αφορμή για να γραφτεί το βιβλίο ήταν ένας διαγωνισμός συγγραφής ιστορικού μυθιστορήματος. Μαθαίνοντας  για τον διαγωνισμό είπα να ρίξω μια ματιά στις βιβλιοθήκες ψάχνοντας γεγονότα και πρόσωπα την χρονική περίοδο στην οποία ο διαγωνισμός ζητούσε να αναφέρεται το μυθιστόρημα, δηλαδή  από την εποχή του Μακεδόνα βασιλιά Αμύντα του πρώτου (540 π.Χ.) έως και τους ελληνιστικούς χρόνους.

Έκανα μια προσπάθεια να διαλέξω κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, να βρω το πρόσωπο ενός ήρωα. Και βρήκα ένα μικρό αγόρι που είχε το θάρρος να πηγαίνει κρυφά μαζί με τους μεγάλους στο κυνήγι του λιονταριού και καρδιά τόσο τρυφερή ώστε να νιώθει πως μονάχα η αγάπη μπορεί να ημερέψει ένα τρομαγμένο κι άγριο άλογο. Κι όταν αυτό το αγόρι μεγαλώνοντας έγινε κυρίαρχος «όλης της γης και της θάλασσας», πάλι δεν έπαψε να ξεχωρίζει απ΄ τους άλλους «δυνατούς», γιατί είχε το θάρρος να μετανιώνει έμπρακτα για τα λάθη του και να «μιλάει» με τις πράξεις του στις καρδιές των άλλων ανθρώπων . Ένας ηγέτης γεμάτος δύναμη, που όμως ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε τους αδύναμους και τους νικημένους.  Είχα βρει τον ήρωά μου και δεν ήθελα κανένα άλλο εκτός απ΄ αυτόν. Όχι έναν ακόμη Μέγα, αλλά τον άνθρωπο Αλέξανδρο!