Μεταφράσεις της
Μας κυνήγησαν για τα Χαρίσματά μας. Τώρα θα κυνηγήσουν κι εσένα. Ξέρουν ότι έχεις δυνάμεις. Φοβούνται το πόσο δυνατοί μπορούμε να γίνουμε - μαζί. Πρέπει να αποδείξουμε ότι έχουν δίκιο. Μπορούμε να σώσουμε αυτόν τον πλανήτη, αν πολεμήσουμε σαν μια γροθιά. Χρειαζόμαστε τη βοήθειά σου. Αυτοί ξεκίνησαν τον πόλεμο. Θα τον τελειώσουμε εμείς.
Δεν κρύβονται πια.
Ξεκίνησαν την εισβολή τους.
Θα πάρουν τον πλανήτη σας με τη βία.
Πιστεύουν ότι δεν μπορεί να τους σταματήσει κανείς.
Μπορούμε να τους νικήσουμε.
Έχουμε απελευθερώσει μια αρχαία δύναμη.
Έχουμε αλλάξει το κλίμα επειδή δεν είμαστε πια μόνοι σ’ αυτή τη μάχη.
Αυτή είναι η αρχή του τέλους.
«Ο εφιάλτης έχει τελειώσει. Όταν ανοίγω τα μάτια, δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνο σκοτάδι. Βρίσκομαι σ’ ένα κρεβάτι, αυτό το καταλαβαίνω, και δεν είναι το δικό μου. Το στρώμα είναι τεράστιο, κατά κάποιο τρόπο αγκαλιάζει τέλεια το σώμα μου και, για μια στιγμή, αναρωτιέμαι αν οι φίλοι μου με πήγαν σε ένα από τα μεγαλύτερα κρεβάτια του ρετιρέ του Εννιά. Τεντώνω τα πόδια και τα χέρια μου όσο πάνε, και δεν μπορώ να βρω τις άκρες. Το ριγμένο πάνω μου σεντόνι, είναι κυρίως γυαλιστερό παρά απαλό, σχεδόν σαν ένα κομμάτι πλαστικό, και ακτινοβολεί θερμότητα. Όχι μόνο θερμότητα, συνειδητοποιώ, αλλά και μια...
Οι Γκάρντι έχουν βρεθεί επιτέλους όλοι μαζί, αλλά κανείς δεν ξέρει αν έχουν την ικανότητα να κερδίσουν τον πόλεμο ενάντια στους Μογκαντόριαν.
Ο Τζον Σμιθ, το νούμερο Τέσσερα, πίστευε ότι όλα θα ήταν διαφορετικά από τη στιγμή που θα βρισκόντουσαν. Πίστευε ότι θα πολεμούσαν και θα νικούσαν.
Είχε πέσει έξω, όμως. Μετά τη μάχη με τον ηγέτη των Μογκαντόριαν, κατά την οποία λίγο έλειψε να χαθούν όλοι τους, οι Γκάρντι έμαθαν ότι είναι ακόμα ανέτοιμοι για την τελική μάχη. Έτσι, έχουν κρυφτεί στο κρησφύγετο του Εννέα στο Σικάγο, σχεδιάζοντας την επόμενη κίνησή τους.
Οι έξι τους είναι αρκετά ισχυροί...
