Hint! Μπορείς να ανεβάζεις την άποψή σου, αφού πρώτα γίνεις μέλος της παρέας μας εδώ. Είσαι μέσα, λοιπόν;

Βούλα Μάστορη
Βούλα Μάστορη
Συγγραφέας/Μεταφράστρια

Όταν πήγαινα σχολείο, χαιρόμουν αφάνταστα τα κείμενα των διαφόρων συγγραφέων που διαβάζαμε στο σχετικό βιβλίο κάθε τάξης. Για να καταλάβετε πόσο «κολλημένη» ήμουν με τη λογοτεχνία από τότε, ακόμη και τις διάφορες εργασίες που μας ανέθεταν πάνω σε αυτά τα κείμενα τις έκανα με μεγάλη ευχαρίστηση! Εκείνο που έβρισκα βαρετό ήταν το βιογραφικό του κάθε συγγραφέα, ιδιαίτερα όταν συνοδευόταν και από έναν μακροσκελή κατάλογο των έργων του. Όταν μάλιστα μας ζητούσαν να το αποστηθίσουμε κιόλας, αυτό το βιογραφικό λέω, εκτός από βαρετό γινόταν και βασανιστικό. Πάντως, τη χρονολογία που ανέφερε τη γέννηση και τον θάνατο του συγγραφέα (συνήθως μόνο πεθαμένους συγγραφείς διαβάζαμε εμείς τότε), προσωπικά τη θεωρούσα εντελώς ασήμαντη λεπτομέρεια και πραξικοπηματικά ποτέ δεν την αποστήθιζα.

Επειδή εξακολουθώ να έχω την ίδια άποψη περί βιογραφικού, δε θα βάλω κάποιο συμβατικό βιογραφικό μου σε τούτο τον ιστότοπο. Άντε να αναφέρω μερικά βιβλία που έχω γράψει για εφήβους και που αγαπήσατε: η τετραλογία με την Άννα («Αυγουστιάτικο φεγγάρι», «Στο γυμνάσιο», «Ένα-ένα-τέσσερα», «Κάτω από την καρδιά της»), «Το ποτάμι ζήλεψε», «Φι-γάμα-πι», «Κουκλίνα», «Μελλόντια» και «Ψίθυροι αγοριών». Αν επιμένετε όμως να μάθετε οπωσδήποτε κάτι «βιογραφικό» για μένα, αναζητήστε το στον προσωπικό μου ιστότοπο ή στο ιστολόγιό μου ή στο φέισμπουκ ή ρωτήστε με, βρε αδερφέ, στα ίσια εδώ και τώρα! Εγώ περιμένω τα likes σας στο φέισμπουκ και το follow σας στο Twitter!

Website: http://voulamastori-paidika-vivlia.blogspot.gr/

Βιβλία της

Ο Παύλος ήταν ένα ανέμελο ευτυχισμένο παιδί, πριν του προκύψει η εφηβεία. Όμως, όταν άρχισε αυτή να τον καταλαμβάνει –η εφηβεία λέω– άρχισαν και τα βάσανά του. Η φωνή του έκανε γυναικεία «κοκοράκια», παράξενα όνειρα τάραζαν τον ύπνο του, η «κάτω περιοχή» του άλλαζε μήκος & πλάτος & εμφάνιση... Και ανακάλυψε ότι ήταν ερωτευμένος με τη Ματούλα ήδη από το νηπιαγωγείο, τότε ακόμη που την «έφτυνε» – τώρα τον «έφτυνε» εκείνη... Παρέα με τους δυο κολλητούς του έψαχναν τα πάντα στο internet και προσπαθούσαν να βρουν απαντήσεις για τις εφηβικές απορίες και ανησυχίες τους, ενώ παράλληλα...
Η Ανδρομάχη πάει τρίτη γυμνασίου, έχει φακίδες στη μύτη (φρίκη!), μια μικρότερη αδερφή (σκέτος μπελάς!), μια μοντέρνα γιαγιά (πιο πολύ μαμά της), δύο Φι-Γάμα-Πι (και μία στο περίμενε), ανήκει στους «παρακμιακούς» της τάξης (επιλογή της!), δε νοιάζεται (τάχα μου!) για το «φακή» που της έχει κολλήσει η Νατάσσα (η «ωραία» της τάξης), είναι κρυφά (ναι, καλά!) ερωτευμένη με τον «κούκλο» του σχολείου και έχει μόλις βάλει σιδεράκια στα δόντια της (φρίκη νούμερο 2!). Όμως μέσα σε λίγες μέρες συμβαίνουν γεγονότα που την ανεβάζουν ή τη ρίχνουν, μα οπωσδήποτε την κάνουν να δει ορισμένα πράγματα με άλλο...
Όταν οι γονείς της Λίνας χωρίσανε, η ζωή της άλλαξε. Ξέκοψε από τις φίλες της, άρχισε να παίζει πάλι με τις κούκλες –αν και είχε κλείσει πλέον τα δεκατέσσερα–, τραγουδούσε χωρίς φωνή –ακόμη και στη χορωδία–, εμπιστευόταν τα μυστικά της μόνο στη γάτα της και δεχόταν στωικά να την κοροϊδεύουν για τα περιττά κιλά της. Ώσπου αρχίζει να λαμβάνει τρυφερά ηλεκτρονικά μηνύματα στον υπολογιστή της από κάποιον άγνωστο Crazyboy... κι η ζωή της αλλάζει και πάλι. Με αφορμή το διαζύγιο και την κρίση που αυτό δημιουργεί στην οικογένεια της Λίνας, ενός σύγχρονου καθημερινού κοριτσιού στη δύσκολη περίοδο της...
Η έφηβη Χριστίνα ζει στον ίσκιο ενός μικρότερου αδερφού, ο οποίος μονοπωλεί το ενδιαφέρον όλων.  Σε μια τηλεοπτική εκπομπή, όπου προβάλλεται για άλλη μια φορά ο αδερφός της, γνωρίζει μια συγγραφέα, η οποία καλείται να γράψει ένα βιβλίο για εκείνον. Η συγγραφέας δέχεται, αλλά επιλέγει τη Χριστίνα ως αφηγήτρια, κάνοντάς τη για πρώτη φορά πρωταγωνίστρια του σπιτιού – αλλά και ενός βιβλίου!  
Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ελλάδας της δεκαετίας του ’50, η Άννα, παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας της που ήθελε να την κάνει μοδίστρα, δίνει εξετάσεις στο γυμνάσιο και πετυχαίνει. Την ίδια ημέρα αρχίζει ένα κρυφό ημερολόγιο, όπου καταγράφει με τον δικό της αφοπλιστικό τρόπο καημούς, αγωνίες, χαρές, χτυποκάρδια, τραυματικές εμπειρίες... Σελίδες από αυτό το ημερολόγιο –οι πιο χαρακτηριστικές, τολμηρές, συγκινητικές– παρεμβάλλονται καίρια και αποτελεσματικά στη γενναία και πέρα από προκαταλήψεις αφήγηση αυτής της ιστορίας.
1963. Η Άννα είναι στην τελευταία τάξη του εξατάξιου Γυμνασίου και λαμβάνει μέρος σ’ ένα μαθητικό συλλαλητήριο. Μέσα στη βουή του Ένα - Ένα - Τέσσερα, αφήνεται να ταξιδέψει στα προηγούμενα χρόνια, τότε που είχε μόλις εγκατασταθεί με την οικογένειά της στην Αθήνα προσδοκώντας μια καλύτερη ζωή. Ξαναζεί τα βάσανα του πρώτου καιρού, τα χτυποκάρδια της εφηβείας που τελειώνει σε λίγο κι αφήνεται να την παρασύρει το ποτάμι των διαδηλωτών στην οδό Ακαδημίας. Αν και ουσιαστικά απολίτικη, στο τέλος της διαδήλωσης θα διαπιστώσει πως ο αγώνας που μόλις τώρα ξεκινάει για τη δική της ζωή είναι αναπόφευκτα...
Παραμονές 21ης Απριλίου 1967. Η Άννα (που τη γνωρίζουμε από τα μυθιστορήματα της συγγραφέα Κάτω απ’ το φεγγάρι, Στο Γυμνάσιο και Ένα ένα τέσσερα) είναι έγκυος και ζει με τον Πάνο, τον άντρα της, τον δεκάχρονο γιο του από προηγούμενο γάμο και τον δίχρονο γιο τους στην Καστέλα. Οικογένεια κάθε άλλο παρά συμβατική για την εποχή εκείνη. Κι αν σ’ όλα αυτά λογαριάσουμε και την κουνιάδα (που η Άννα αποκαλεί «Σφραγιδοφύλακα»), το τεράστιο σόι του Πάνου, τον εκρηκτικό και ασυμβίβαστο χαρακτήρα της Άννας, αλλά και την άρνηση του εμβρύου να βγει από την κοιλιά της μαμάς του μέχρι να φύγει η χούντα που...

Μεταφράσεις της

Οπλισμένη με ένα απλό αλλά αποτελεσματικό σχέδιο, η Στεφ Λάντρι ξεκινάει το Λύκειο αποφασισμένη να αποτινάξει από πάνω της τη φήμη της αντιδημοφιλούς που την ακολουθεί από την Στ’ Δημοτικού, τότε που έριξε κατά λάθος αναψυκτικό πάνω στη λευκή επώνυμη φούστα του πιο δημοφιλούς κοριτσιού της τάξης της και τη λέκιασε. Το μυστικό της όπλο είναι ένα παλιό βιβλίο που ονομάζεται (τι άλλο;) «Πώς να γίνεις δημοφιλής». Αποσπάσματα από το παλιομοδίτικο αυτό κείμενο εισάγουν και διαμορφώνουν τα κεφάλαια της Κάμποτ, δίχως όμως να κυριαρχούν. Έτσι ο αναγνώστης παρακολουθεί αβίαστα και μ’ ένα μόνιμο...